Dmuchnąć na wagary.
Ktoś mi dmuchnął teczkę, portfel.
Słownik języka polskiego . 2013.
dmuchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dmuchać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dmuchnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żartobliwie:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dmuchnąć — Ukraść; okraść Eng. To steal; to rob … Słownik Polskiego slangu
dmuchać — ndk I, dmuchaćam, dmuchaćasz, dmuchaćaj, dmuchaćał, dmuchaćany dmuchnąć dk Va, dmuchaćnę, dmuchaćniesz, dmuchaćnij, dmuchaćnął, dmuchaćnęła, dmuchaćnęli, dmuchaćnięty, dmuchaćnąwszy 1. «z pewną siłą wypychać powietrze ustami; wywoływać podmuch,… … Słownik języka polskiego
dmuchnięcie — n I rzecz. od dmuchnąć … Słownik języka polskiego
podmuchać — dk I, podmuchaćam, podmuchaćasz, podmuchaćają, podmuchaćaj, podmuchaćał «dmuchnąć kilka razy» Podmuchać na łyżkę gorącej zupy … Słownik języka polskiego
zadąć — dk Xc, zadąćdmę, zadąćdmiesz, zadąćdmij, zadąćdął, zadąćdęła, zadąćdęli, zadąćdęty, zadąćdąwszy rzad. zadymać ndk I, zadąćam, zadąćasz, zadąćają, zadąćaj, zadąćał, zadąćany 1. «o wietrze: powiać silnie; dmuchnąć, zadmuchać» Wiatr zadął z północy … Słownik języka polskiego
zawiać — dk Xb, zawiaćwieje, zawiaćwiał, zawiaćwiany zawiewać ndk I, zawiaćwa, zawiaćał 1. «o wietrze: powiać, zadąć, dmuchnąć» Wiatr zawiał mocno. Lekki wietrzyk zawiewał od strony rzeki. ◊ pot. Zawiało kogoś «ktoś się zaziębił, zabolały kogoś plecy,… … Słownik języka polskiego
dmuchać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dmuchaćam, dmuchaća, dmuchaćają, dmuchaćany {{/stl 8}}– dmuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dmuchaćnę, dmuchaćnie, dmuchaćnij, dmuchaćnął, dmuchaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podmuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, podmuchaćam, podmuchaća, podmuchaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} dmuchnąć parę razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podmuchać na oparzenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
