dogryźć

dogryźć
dk XI, \dogryźćgryzę, \dogryźćgryziesz, \dogryźćgryź, \dogryźćgryzł, \dogryźćgryzła, \dogryźćgryźli, \dogryźćgryziony - dogryzać ndk I, \dogryźćam, \dogryźćasz, \dogryźćają, \dogryźćaj, \dogryźćał, \dogryźćany
1. «gryząc rozerwać zębami do końca, skończyć gryźć; dojeść»

Dogryźć jabłko, kawałek bułki.

Pies dogryzał kość (kości).

2. «sprawić komu przykrość, zwykle złośliwymi słowami; przymówić, przygadać»

Dogryzać sobie wzajemnie półsłówkami.

3. «dokuczyć, dać się we znaki, dojeść»

Bieda komuś dogryzła.

Przeciwności losu dogryzają komuś.

Dogryzły mu ciągłe swary.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • dobóść — dk XI, dobóśćbodę, dobóśćbodziesz, dobóśćbódź, dobóśćbódł, dobóśćbodła, dobóśćbodli «sprawić przykrość; dokuczyć, dopiec, dogryźć» Troski, kłopoty dobodły komuś. □ Kto ma księdza w rodzie, temu bieda nie dobodzie …   Słownik języka polskiego

  • dociąć — dk Xc, dotnę, dotniesz, dotnij, dociąćciął, dociąćcięła, dociąćcięli, dociąćcięty docinać ndk I, dociąćam, dociąćasz, dociąćają, dociąćaj, dociąćał, dociąćany 1. «wyciąć do końca, do określonego miejsca; skończyć ciąć» Docinać łan (łanu) żyta. 2 …   Słownik języka polskiego

  • dogadać — dk I, dogadaćam, dogadaćasz, dogadaćają, dogadaćaj, dogadaćał dogadywać ndk VIIIa, dogadaćduję, dogadaćdujesz, dogadaćduj, dogadaćywał «dorzucić, wtrącić swoje słowa, zwłaszcza: przymówić komuś, zrobić złośliwą albo żartobliwą aluzję; podszepnąć… …   Słownik języka polskiego

  • dojąć — dk Xc, dojąćjmę, dojąćjmiesz, dojąćjmij, dojąćjął, dojąćjęła, dojąćjęli, dojąćjąwszy dojmować ndk IV, dojąćmuję, dojąćmujesz, dojąćmuj, dojąćował 1. «o przykrych wrażeniach zmysłowych, uczuciach: dać się odczuć w wysokim stopniu; przejąć,… …   Słownik języka polskiego

  • dojechać — dk, dojechaćjadę, dojechaćjedziesz, dojechaćjedź, dojechaćjechał dojeżdżać ndk I, dojechaćam, dojechaćasz, dojechaćają, dojechaćaj, dojechaćał 1. «jadąc zbliżyć się do kogoś lub do czegoś; dotrzeć gdzieś, zajechać» Dojechać w porę na miejsce.… …   Słownik języka polskiego

  • dojeść — dk, dojeśćjem, dojeśćjesz, dojeśćjedzą, dojeśćjedz, dojeśćjadł, dojeśćjedli, dojeśćjedzony, dojeśćjadłszy dojadać ndk I, dojeśćam, dojeśćasz, dojeśćają, dojeśćaj, dojeśćał, dojeśćany 1. «skończyć jeść, zjeść coś do końca» Dojadać w milczeniu… …   Słownik języka polskiego

  • dosolić — dk VIa, dosolićlę, dosolićlisz, dosolićsól, dosolićlił, dosolićlony dosalać ndk I, dosolićam, dosolićasz, dosolićają, dosolićaj, dosolićał, dosolićany 1. «skończyć solenie» Dosolić zapasy mięsa. 2. «posolić dodatkowo coś nie dosyć słonego, więcej …   Słownik języka polskiego

  • przyciąć — dk Xc, przytnę, przytniesz, przytnij, przyciąćciął, przyciąćcięła, przyciąćcięli, przyciąćcięty, przyciąćciąwszy przycinać ndk I, przyciąćam, przyciąćasz, przyciąćają, przyciąćaj, przyciąćał, przyciąćany 1. «skrócić, uformować, ukształtować coś… …   Słownik języka polskiego

  • przygadać — dk I, przygadaćam, przygadaćasz, przygadaćają, przygadaćaj, przygadaćał, przygadaćany przygadywać ndk VIIIa, przygadaćduję, przygadaćdujesz, przygadaćduj, przygadaćywał, przygadaćywany 1. pot. «zrobić złośliwą aluzję; dociąć, dogryźć» Przygadywać …   Słownik języka polskiego

  • żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”