dojrzały

dojrzały
\dojrzałyali, \dojrzałyalszy
1. «o organizmach żywych: będący w pełni rozwoju; taki, który osiągnął najlepszą jakość w czasie swego rozwoju»

Dojrzała kobieta.

Dojrzali chłopcy.

Dojrzałe zboże.

Zrywać najdojrzalsze jabłka.

Wybierać bardziej dojrzałe jagody.

◊ Wiek dojrzały «okres życia człowieka między wczesną młodością a starością»
2. «o człowieku, jego umysłowości, psychice: gotowy do określonych zadań, odpowiednio ukształtowany, osiągający wysoki stopień swoich możliwości»

Dojrzały talent.

Dojrzali ludzie.

Stawać się dojrzalszym społecznie, politycznie.

3. «o wytworach umysłu człowieka, o owocach jego pracy, o zjawiskach psychicznych, społecznych: osiągający doskonałość, będący na wysokim poziomie»

Dzieło dojrzałe artystycznie, literacko, warsztatowo.

Dojrzała myśl, rozwaga.

Dojrzałe postępowanie.

4. «o surowcach, przetworach: taki, który osiągnął odpowiednio dobrą jakość po przejściu fermentacji, reakcji chemicznych itp.»

Dojrzały ser.

Dojrzałe wino.

Dojrzały beton.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dojrzały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dojrzałyali, dojrzałyalszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o organizmie żywym: będący w szczytowym etapie swego rozwoju : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dojrzały mężczyzna, kobieta. Zrywać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dorosły — dorosłyrośli, dorosłyroślejszy 1. «taki, który osiągnął odpowiedni wiek, odpowiedni rozwój fizyczny i psychiczny; dojrzały, pełnoletni» Dorosła kobieta. Dorośli mężczyźni. Dorosłe bażanty, kuropatwy. 2. «właściwy dorosłemu, dojrzałemu człowiekowi …   Słownik języka polskiego

  • przejrzały — przejrzałyali «o roślinach i ich owocach: zbyt dojrzały» Przejrzały melon. Przejrzałe czereśnie, jabłka. Przejrzałe kłosy. przen. iron. «o człowieku: taki, który przekroczył wiek dojrzały; podstarzały, starszawy» Przejrzała piękność. Przejrzałe… …   Słownik języka polskiego

  • smuga — książk. Przejść, przekroczyć smugę cienia «osiągnąć wiek dojrzały, znaleźć się w drugiej połowie życia»: Ta refleksja o nieuchronnej śmierci to nieomylny sygnał, że Barańczak – tak, zdaje się, jeszcze niedawno „młody poeta” – przekroczył już… …   Słownik frazeologiczny

  • agrest — m IV, D. u, Ms. agresteście zwykle blm 1. «Grossularia, krzew z rodziny skalnicowatych, o jadalnych owocach jagodach (zielonych, żółtych lub czerwonych), rosnący dziko lub hodowany w odmianach uszlachetnionych» Krzak agrestu. Obsadzić ogród… …   Słownik języka polskiego

  • człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… …   Słownik języka polskiego

  • dojrzale — dojrzaleej przysłów. od dojrzały (zwykle w zn. 1 2) a) w zn. 1: Kobieta wyglądająca dojrzale. b) w zn. 2: Zachowywać się dojrzale. Dojrzalej myśleć, pojmować coś …   Słownik języka polskiego

  • dorodny — dorodnyni, dorodnyniejszy «wyróżniający się pięknym, zdrowym wyglądem; urodziwy, przystojny, postawny; o roślinach, owocach: zdrowy i dojrzały» Dorodna dziewczyna. Dorodni chłopcy. W tym roku mamy dorodniejsze owoce niż w ubiegłym …   Słownik języka polskiego

  • głóg — m III, D. głogu, N. głogiem 1. lm M. głogi «Crataegus, krzew lub niskie drzewo z rodziny różowatych, o kwiatach białych lub czerwonych, kulistych owocach i ciernistych pędach; rośnie dziko lub uprawiany jako roślina ozdobna; gałązka z rozkwitłymi …   Słownik języka polskiego

  • mężczyzna — m odm. jak ż IV, CMs. mężczyznayźnie; lm M. mężczyznayźni, DB. mężczyznayzn «dorosły, dojrzały człowiek płci męskiej» Barczysty, silny, wysoki, dobrze zbudowany mężczyzna. Młody mężczyzna. Mężczyzna w sile wieku. Z młodzieńca stać się mężczyzną.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”