dokazać

dokazać
dk IX, \dokazaćkażę, \dokazaćkażesz, \dokazaćkaż, \dokazaćał - dokazywać ndk VIIIa, \dokazaćzuję, \dokazaćzujesz, \dokazaćzuj, \dokazaćywał
1. «osiągnąć zamierzony cel; dokonać, dopiąć czegoś»

Pragnąć dokazać czegoś.

Z trudem czegoś dokazać.

◊ Dokazać cudu a. cudów «dokonać rzeczy niezwykłych, trudnych»
◊ Dokazać swego «przeprowadzić coś według swoich planów, według swojej woli, nie licząc się z wolą innych; postawić na swoim, dopiąć swego»
2. dokazywać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dokazać — cudu (cudów) zob. cud 6. Dokazać swego zob. swój 1 …   Słownik frazeologiczny

  • dokazywać — Dokazać cudu (cudów) zob. cud 6. Dokazać swego zob. swój 1 …   Słownik frazeologiczny

  • cud — 1. pot. Cuda niewidy, wianki «o czymś (rzekomo) niezwykłym, rzadko spotykanym; także: o czymś niezrozumiałym, dziwacznym»: (...) zostaje zatrzymany przez patrol MO, oskarżony o cuda niewidy, usunięty z partii (...). P. Kuncewicz, Agonia. 2. pot.… …   Słownik frazeologiczny

  • swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… …   Słownik frazeologiczny

  • dokazywać — ndk VIIIa, dokazywaćzuję, dokazywaćzujesz, dokazywaćzuj, dokazywaćywał 1. forma ndk czas. dokazać (p.) 2. «bawić się wesoło, zachowywać się zbyt swobodnie, płatać figle; swawolić, zbytkować, szaleć» Dokazywać wesoło, ochoczo. Dokazywali jak małe… …   Słownik języka polskiego

  • potrafić — dk a. ndk VIa, potrafićfię, potrafićfisz, potrafićtraf, potrafićfił 1. «zdołać dokazać czegoś, zrobić coś; być w stanie, móc, umieć» Potrafi tego dokonać. Potrafiła dobrze pracować. Pokaż, co potrafisz. Nie potrafił rozwiązać zadania. 2. «posunąć …   Słownik języka polskiego

  • sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… …   Słownik języka polskiego

  • zwojować — dk IV, zwojowaćjuję, zwojowaćjujesz, zwojowaćjuj, zwojowaćował, zwojowaćowany daw. «walcząc, wojując zdobyć, opanować, podbić jakiś kraj, zwyciężyć kogoś» dziś tylko w przen. pot. «borykając się z przeciwnościami dokonać, dokazać czegoś, wskórać …   Słownik języka polskiego

  • dokazywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dokazywaćzuję, dokazywaćzuje {{/stl 8}}– dokazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, dokazywaćkażę, dokazywaćkaże {{/stl 8}}{{stl 7}} osiągać upragniony cel; dokonywać czegoś zamierzonego, realizować coś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • iść [pójść] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}do łóżka {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć z kimś stosunek seksualny, uprawiać seks {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}iść [pójść] {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś} {{/stl 8}}do ołtarza [przed ołtarz] …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”