dopilnowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dopilnowywaćowuję, dopilnowywaćowuje, dopilnowywaćany {{/stl 8}}– dopilnować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, dopilnowywaćnuję, dopilnowywaćnuje, dopilnowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie ma — nie było, nie będzie forma nieosobowa zaprzeczona czasownika być 1. «w połączeniu z rzeczownikami (lub odpowiednikami rzeczowników) zwykle w dopełniaczu tworzy zwroty oznaczające nieistnienie, brak czegoś, nieznajdowanie się w określonym miejscu … Słownik języka polskiego
ukrop — pot. Uwijać się, kręcić się, zwijać się jak (mucha) w ukropie «bardzo się śpieszyć, wykonywać coś bardzo pośpiesznie, gorączkowo»: Kostiumolog Paweł Grabarczyk uwija się jak w ukropie, żeby wszystkiego dopilnować. Viva 14/2000. Wszyscy dookoła,… … Słownik frazeologiczny
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
dopatrzyć — dk VIb, dopatrzyćtrzę, dopatrzyćtrzysz, dopatrzyćpatrz, dopatrzyćtrzył, dopatrzyćtrzony dopatrywać ndk VIIIa, dopatrzyćtruję, dopatrzyćtrujesz, dopatrzyćtruj, dopatrzyćywał, dopatrzyćywany «dopilnować, dojrzeć coś, zaopiekować się czymś należycie … Słownik języka polskiego
kącik — m III, D. a, N. kącikkiem; lm M. i zdr. od kąt a) w zn. 2: Kącik pokoju. Kąciki oczu, ust. Siedzieć, stać w kąciku. ◊ Zajrzeć w każdy kącik «w gospodarstwie dopilnować wszystkiego, utrzymywać w porządku» b) w zn. 3: Mieć własny kącik … Słownik języka polskiego
przypilnować — dk IV, przypilnowaćnuję, przypilnowaćnujesz, przypilnowaćnuj, przypilnowaćował, przypilnowaćowany «otoczyć opieką, zająć się kimś, czymś gorliwie, pomyśleć o bezpieczeństwie, ostrożności, właściwym wykonaniu czegoś itp.; dopilnować» Przypilnować… … Słownik języka polskiego
upilnować — dk IV, upilnowaćnuję, upilnowaćnujesz, upilnowaćnuj, upilnowaćował, upilnowaćowany «pilnując ustrzec kogoś przed czymś, zapobiec czemuś; dopilnować» Nie mogła upilnować dokazujących chłopców. Upilnować dom przed złodziejem. upilnować się… … Słownik języka polskiego
zadbać — dk I, zadbaćdbam, zadbaćdbasz, zadbaćdbają, zadbaćdbaj, zadbaćdbał «okazać troskliwość, staranie o kogoś, o coś, zająć się kimś, czymś, dopilnować czegoś; zatroszczyć się» Zadbać o rodzinę, o wychowanie dzieci. Zadbać o siebie. Zadbać o porządek … Słownik języka polskiego
zgapić się — dk VIa, zgapić siępię się, zgapić siępisz się, zgap się, zgapić siępił się pot. «przeoczyć coś przez nieuwagę, roztargnienie, gapiostwo, zrobić głupstwo przez niedopatrzenie, nie dopilnować czegoś» … Słownik języka polskiego
