dopisać

dopisać
dk IX, \dopisaćpiszę, \dopisaćpiszesz, \dopisaćpisz, \dopisaćał, \dopisaćany - dopisywać ndk VIIIa, \dopisaćsuję, \dopisaćsujesz, \dopisaćsuj, \dopisaćywał, \dopisaćywany
1. «skończyć pisanie, napisać do pewnego miejsca, punktu»

Dopisać rozdział do końca.

Dopisywać strony zeszytu tylko do połowy.

2. «dodać coś do tekstu napisanego, uzupełnić pismem»

Dopisywać uwagi na marginesie.

Dopisać kilka zdań.

mat. Kąt dopisany «kąt wypukły zawarty między cięciwą okręgu i styczną do tego okręgu wystawioną w jednym z końców cięciwy»
3. «ziścić czyjeś nadzieje, odpowiedzieć czyimś pragnieniom, okazać się dobrym w danej sytuacji, takim jak należy, nie zawieść»

Szczęście, zdrowie dopisuje komuś.

Pamięć, wzrok nie dopisuje.

Pogoda dopisała na urlopie.

◊ Goście, słuchacze itp. dopisali «goście, słuchacze nie zawiedli, przybyli»
dopisać się - dopisywać się «napisać coś od siebie dodatkowo, np. w liście napisanym przez inną osobę»

Dziecko dopisało się do listu matki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • dopisać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dopisywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dopisywać się – dopisać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dodawać coś od siebie do tekstu napisanego przez inną osobę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pracownicy dopisali się do protestu dyrekcji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dopisywać — → dopisać …   Słownik języka polskiego

  • dopisywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dopisywaćsuję, dopisywaćsuje, dopisywaćany {{/stl 8}}– dopisać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, dopisywaćpiszę, dopisywaćpisze, dopisywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kończyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Grammatical aspect — In linguistics, the grammatical aspect of a verb defines the temporal flow (or lack thereof) in the described event or state. For example, in English the difference between I swim and I am swimming is a difference of aspect.Aspect, as discussed… …   Wikipedia

  • chybić — dk VIa, chybićbię, chybićbisz, chyb, chybićbił, chybićbiony chybiać ndk I, chybićam, chybićasz, chybićają, chybićaj, chybićał, chybićany «nie trafić do zamierzonego celu» Broń w jego ręku nigdy nie chybia. Strzelił do niego, ale chybił. Chybiony… …   Słownik języka polskiego

  • nawalić — dk VIa, nawalićlę, nawalićlisz, nawalićwal, nawalićlił, nawalićlony nawalać ndk I, nawalićam, nawalićasz, nawalićają, nawalićaj, nawalićał 1. zwykle dk «waląc jedno po drugim zgromadzić wiele czegoś w jednym miejscu» Nawalić papierów w magazynie …   Słownik języka polskiego

  • opustka — ż III, CMs. opustkatce; lm D. opustkatek druk. «opuszczona przy składaniu część tekstu, którą należy dopisać przy korekcie» …   Słownik języka polskiego

  • poszczęścić — dk VIa, poszczęścićści, poszczęścićścił książk. «sprawić, by się komuś szczęściło, powiodło się, aby się coś udało» Los komuś poszczęścił. poszczęścić się zwykle nieos. «ułożyć się, wypaść szczęśliwie; powieść się, udać się, dopisać» Poszczęściło …   Słownik języka polskiego

  • przypisać — dk IX, przypisaćpiszę, przypisaćpiszesz, przypisaćpisz, przypisaćał, przypisaćany przypisywać ndk VIIIa, przypisaćsuję, przypisaćsujesz, przypisaćsuj, przypisaćywał, przypisaćywany 1. «uznać kogoś, coś za sprawcę, za przyczynę czegoś; uznać, że… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”