dorobić

dorobić
dk VIa, \dorobićbię, \dorobićbisz, \dorobićrób, \dorobićbił, \dorobićbiony - dorabiać ndk I, \dorobićam, \dorobićasz, \dorobićają, \dorobićaj, \dorobićał, \dorobićany
1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»

Dorobić klucze.

Dorobić półkę do regału.

Dorobić kołnierzyk do sweterka.

przen. «wymyślić coś, podłożyć inną treść, dodać»

Dorobić sens moralny do opowiadania.

Dorobić legendę do jakiejś postaci.

2. «zarobić dodatkowo»

Dorobić parę złotych, trochę pieniędzy.

Dorabiać sobie prywatnymi lekcjami.

dorobić się - dorabiać się «osiągnąć coś, zdobyć staraniem, pracą; wzbogacić się, zrobić majątek»

Dorobić się wielkiego majątku, milionowej fortuny.

Dorabiać się na handlu.

Miasto dorobiło się nowych sal kinowych, teatralnych, nowych szpitali.

przen. «dojść do czegoś dzięki odpowiedniemu postępowaniu, osiągnąć coś (zwykle coś niematerialnego) przez swoje zachowanie, zasłużyć sobie na coś»

Dorobić się wysokiego stanowiska, wyjątkowej pozycji społecznej.

Dorabiać się autorytetu, szacunku u podwładnych.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • dorobić — komuś gębę zob. gęba 2. Dorobić sobie na boku zob. bok 9 …   Słownik frazeologiczny

  • dorobić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dorabiać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dorabiać się – dorobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pracując, zmierzać do wzbogacenia się, zdobycia dóbr, zwłaszcza materialnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dorabiać się na handlu. Dorobić się majątku, fortuny, samochodu, własnego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dorabiać — → dorobić …   Słownik języka polskiego

  • dorabiać — Dorobić komuś gębę zob. gęba 2. Dorobić sobie na boku zob. bok 9 …   Słownik frazeologiczny

  • dorabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dorabiaćam, dorabiaća, dorabiaćają, dorabiaćany {{/stl 8}}– dorobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dorabiaćbię, dorabiaćbi, dorabiaćrób, dorabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bok — 1. pot. Coś wychodzi, wyłazi komuś bokiem «coś bardzo dokucza komuś, przysparza kłopotów, czegoś ma się dość»: Już te poprawki bokiem mi wyłażą, teraz mnie czeka ostateczne polerowanie francuskiego przekładu (...). W. Gombrowicz, Walka. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • podorabiać — dk I, podorabiaćam, podorabiaćasz, podorabiaćają, podorabiaćaj, podorabiaćał, podorabiaćany «dorobić do czegoś kolejno wiele brakujących lub dodatkowych przedmiotów» Podorabiać klucze. Podorabiać frędzle do chustki. podorabiać się «o wielu… …   Słownik języka polskiego

  • gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”