- dosadnie
- \dosadnieejprzysłów. od dosadny
Wypowiadać się, określać coś dosadnie.
Kląć dosadnie.
Głód coraz dosadniej dawał się we znaki.
Słownik języka polskiego . 2013.
dosadnie
Look at other dictionaries:
dosadnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., dosadnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposob dosadny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubił wyrażać się dosadnie. Zaklął dosadnie. Opisał sytuację dosadnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gówno — 1. wulg. Coś (jest) gówno (gówna) warte «coś nie ma żadnej wartości»: (...) przekonał nas, że nasze życie jest gówno warte i powinniśmy coś zrobić. A. Stasiuk, Kruk. 2. wulg. Gówno ci (wam, im itp.) do tego! «wyrażenie dające dosadnie do… … Słownik frazeologiczny
gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… … Słownik frazeologiczny
kląć — Kląć, przeklinać na czym świat stoi; kląć w żywy kamień (w żywe kamienie) «kląć bardzo, z pasją, dosadnie, w wielkim zdenerwowaniu»: Takich zatorów nie było w Warszawie od lat. Kierowcy klęli na czym świat stoi. ŻW 12/12/2001. Klnie więc w żywe… … Słownik frazeologiczny
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny
prosto — 1. Coś (jest, wyszło) prosto z pieca «o czymś, co niedawno zostało wykonane»: Czułem się niewyraźnie wręczając egzemplarz, świeży, prosto z pieca, mojej szanownej familii. W. Gombrowicz, Wspomnienia. 2. Mówić, powiedzieć, wygarnąć, pot. walnąć,… … Słownik frazeologiczny
jaskrawy — 1. «mający barwę intensywną, o dużym nasyceniu; rażący oczy kolorem lub blaskiem, mocno świecący; nie przyciemniony, nie stonowany; barwny» Jaskrawy kolor. Jaskrawe ubiory. Jaskrawe słońce, światło. ◊ Przedstawiać, kreślić itp. coś w jaskrawych… … Słownik języka polskiego
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
kląć — ndk Xc, klnę, klniesz, klnij, klął, klęła, klęli «używać wyrazów obelżywych, zwykle w zdenerwowaniu, w złości na kogoś lub coś; złorzeczyć, wymyślać» Kląć brzydko, ordynarnie, straszliwie, szpetnie. Klął na złą pogodę. Złościł się i klął przez… … Słownik języka polskiego
mocno — mocnoniej 1. «z siłą, w sposób znamionujący siłę; silnie, energicznie, krzepko» Szarpnąć coś mocno. Ucałować, uścisnąć, uderzyć kogoś mocno. Ująć coś mocno w dłonie. ◊ Stanąć mocno (na nogach) «poczuć się pewnie w danej sytuacji życiowej, zdobyć… … Słownik języka polskiego
