dowalić

dowalić
dk VIa, \dowalićlę, \dowalićlisz, \dowalićwal, \dowalićlił, \dowalićlony - dowalać ndk I, \dowalićam, \dowalićasz, \dowalićają, \dowalićaj, \dowalićał, \dowalićany
1. pot. «waląc dorzucić, dodać co, dołożyć czegoś, zwykle z siłą, w dużej ilości»

Dowalił węgla do pieca.

2. pot. «powiedzieć coś bardzo śmiało, bezceremonialnie, bez ogródek»

Dowaliła mu, aż się zaczerwienił.

3. posp. «uderzyć kogoś, mocno kogoś pobić; przylać komuś»

Dowalił mu kamieniem.

dowalić się - dowalać się zwykle ndk, posp. «w natrętny sposób okazywać komuś zainteresowanie seksualne; przystawiać się»

Przestań się już do niej dowalać.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • dowalić — Zbić kogoś Eng. To beat someone up …   Słownik Polskiego slangu

  • przywalić — dk VIa, przywalićlę, przywalićlisz, przywalićwal, przywalićlił, przywalićlony przywalać ndk I, przywalićam, przywalićasz, przywalićają, przywalićaj, przywalićał, przywalićany 1. «rzucając, waląc się przygnieść, przydusić» Przywaliło go drzewo w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”