dreptać

dreptać
ndk IX, \dreptaćpczę a. \dreptaćpcę, \dreptaćpczesz, drepcz, \dreptaćtał
«stawiać małe drobne kroki, chodzić małymi krokami, przebierać nogami»

Dreptać po błocie.

Dreptać w tańcu.

Dreptać drobnymi kroczkami.

◊ Dreptać w miejscu «nie rozwijać się, nie mieć nowych osiągnięć»
przen. «zabiegać, chodzić koło czego, czynić starania; krzątać się»

Dreptać koło swoich spraw.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • dreptać — w miejscu zob. miejsce 4 …   Słownik frazeologiczny

  • dreptać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, dreptaćpczę || dreptaćpcę, dreptaćpcze || dreptaćpce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przebierać nogami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dla rozgrzania nóg dreptał w miejscu. {{/stl 10}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dreptać w miejscu — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie posuwać się do przodu, nie rozwijać się, nie odnosić nowych sukcesów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Założył firmę, ale w nią nie inwestował. Stale drepcze w miejscu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cielę — 1. pot. Chodzić, łazić, dreptać itp. za kimś jak cielę za krową «nie odstępować kogoś, chodzić krok w krok za kimś»: Przestań za mną łazić jak cielę za krową, zajmij się czymś sam przez chwilę. Roz bezp 1997. 2. pot. Głupi jak cielę; cielę na… …   Słownik frazeologiczny

  • krowa — 1. Dojna krowa «źródło dużego i stałego dochodu»: (...) wojewoda wykorzystuje Skarb Państwa w charakterze dojnej krowy. TV rep 1994. 2. Święta krowa «o kimś, kogo nie wolno krytykować, komu nie wypada niczego zarzucić»: Wielu politykom wydaje się …   Słownik frazeologiczny

  • miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… …   Słownik frazeologiczny

  • Annasz — m II, DB. a tylko we fraz.: Odsyłać kogoś od Annasza do Kajfasza «odsyłać kogoś chcącego załatwić jakąś sprawę od jednej instancji (osoby, urzędu) do drugiej» ◊ Chodzić, dreptać itp. od Annasza do Kajfasza «bezskutecznie próbować załatwić jakąś… …   Słownik języka polskiego

  • caplować — ndk IV, caplowaćluję, caplowaćlujesz, caplowaćluj, caplowaćował środ. «zwykle o koniu: przebierać szybko nogami, dreptać» ‹może niem.› …   Słownik języka polskiego

  • drobić — ndk VIa, drobićbię, drobićbisz, drób, drobićbił, drobićbiony 1. «dzielić na drobne części; kruszyć» Drobił chleb dla ptaków. 2. «stawiać drobne kroki; dreptać» Drobić w tańcu. Dziecko szybko drobiło po ścieżce …   Słownik języka polskiego

  • miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”