drgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, drgaćam, drgaća, drgaćają {{/stl 8}}– drgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, drgaćnę, drgaćnie, drgaćnij, drgaćnął, drgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać szybkie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drgnąć — → drgać … Słownik języka polskiego
Prague State Opera — The Prague State Opera (Czech: Státní opera Praha), is an opera and ballet company in Prague, Czech Republic. The theatre was originally founded in 1888 as the New German Theatre and from 1949 to 1989 it was known as the Smetana Theatre. The… … Wikipedia
Grammatical aspect — In linguistics, the grammatical aspect of a verb defines the temporal flow (or lack thereof) in the described event or state. For example, in English the difference between I swim and I am swimming is a difference of aspect.Aspect, as discussed… … Wikipedia
Theaterfest Niederösterreich — Der Verein Theaterfest Niederösterreich ist eine Interessensgemeinschaft der Sommertheater in Niederösterreich. 2011 umfasst der Verein insgesamt 23 aktive Spielorte. Darunter sind saisonal bespielte Open Air Bühnen in Burghöfen und Schlossparks … Deutsch Wikipedia
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
drganie — n I 1. rzecz. od drgać Konwulsyjne drganie przebiegło mu po policzkach. 2. lm D. drganieań fiz. drgania «okresowe zmiany stanu układu (np. wahadła, struny, obwodu elektrycznego), zachodzące dokoła pewnego położenia równowagi pod wpływem energii… … Słownik języka polskiego
drżeć — ndk VIIb, drżę, drżysz, drżyj, drżał, drżeli 1. «trząść się, dygotać, drgać» Drżeć jak liść, jak osika, jak galareta, jak w febrze. Drżeć na całym ciele. Drżeć z zimna, ze strachu, z gniewu. Głos jej drżał. Ręce mu drżały ze zdenerwowania. Dom… … Słownik języka polskiego
dygotać — ndk IX, dygotaćoczę (dygotaćocę), dygotaćoczesz (dygotaćocesz), dygotaćocz, dygotaćotał «ulegać wstrząsom, drganiom; trząść się, drżeć, drgać; mieć dreszcze» Dygotać z zimna, ze strachu. Ręce dygoczą. Ściany, szyby dygoczą … Słownik języka polskiego
falować — ndk IV, falowaćluje, falowaćował, falowaćowany 1. «o wodzie: poruszać się wznosząc fale; powodować fale» Morze faluje. Wiatr lekko faluje powierzchnię jeziora. 2. «wznosić się i opadać; kołysać się, drgać» Kurtyna lekko falowała. Chorągiew faluje … Słownik języka polskiego
