Majątek szybko mu się dwoił.
Słownik języka polskiego . 2013.
dwoić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dwoję się, dwoi się, dwój się {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. dwoić się i troić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwoić się — i troić «być niezwykle czynnym; uwijać się»: Kierownik świetlicy (...) dwoi się i troi, by sprostać wymaganiom swoich podopiecznych i w miarę, głównie finansowych, możliwości, urozmaicić nieco codzienną monotonię. Organizuje więc wycieczki… … Słownik frazeologiczny
dwoić się i troić — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać naraz wiele czynności, starać się sprawnie, szybko i porządnie coś zrobić, wkładać wiele wysiłku w zrobienie czegoś w krótkim czasie; wychodzić z siebie, uwijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dwoję się i troję, żeby… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
troić się — Dwoić się i troić zob. dwoić się … Słownik frazeologiczny
dwojenie — ↨ dwojenie się n I rzecz. od dwoić (się) … Słownik języka polskiego
troić się — ndk VIa, troję się, troisz się, trój się, troił się «powiększać się trzykrotnie, potrajać się; ukazywać się, być widzianym w potrójnej postaci» Cienie troiły się. ◊ Coś (np. litery, światełko) troi się komuś (w oczach), nieos. troi się komuś w… … Słownik języka polskiego
troić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, troi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiększać się, powiększać się trzykrotnie; zwielokrotniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Objętość substancji troiła się w niewiarygodnym … Langenscheidt Polski wyjaśnień
