dykta

dykta
ż IV, CMs. \dyktakcie, blm
«płyta sklejona z cienkich warstw drewna, używana w budownictwie, stolarstwie meblowym, w modelarstwie itp.; sklejka»

Drzwi, półka z dykty.

Okna zabite dyktą.

niem.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dykta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dyktakcie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} płyta składająca się z kilku cienkich warstw drewna sklejonych w prasie; sklejka <niem.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dykta — Alkohol metylowy, lub jakikolwiek inny alkohol nie nadający się do konsumpcji Eng. Methylated spirits or any other alcohol not intended for drinking, but consumed by an addict who is in need …   Słownik Polskiego slangu

  • Länderpokal (DFB) — Der Länderpokal ist mit Abstand der älteste Pokalwettbewerb des DFB für Landesverbände[1] in Deutschland und hatte im Laufe der Jahrzehnte verschiedene Namen. Seit 1949/50 trägt er die Bezeichnung Länderpokal , wobei in jener Saison zum ersten… …   Deutsch Wikipedia

  • ПЛАСТИК ДРЕВЕСНЫЙ — слоистый листовой материал, получаемый горячим прессованием из шпона, пропитанного синтетическими термореактивными смолами (Болгарский язык; Български) дървесен пластик (Чешский язык; Čeština) dřevoplast (Немецкий язык; Deutsch) Lagenholz… …   Строительный словарь

  • klejonka — ż III, CMs. klejonkance; lm D. klejonkanek 1. «mocno krochmalone płótno krawieckie z przędzy lnianej, konopnej lub jutowej wszywane w środek kołnierza, mankietów, klap itp. w celu nadania im sztywności» 2. «cienka deska sklejona z kilku warstw… …   Słownik języka polskiego

  • naobijać — dk I, naobijaćam, naobijaćasz, naobijaćają, naobijaćaj, naobijaćał, naobijaćany 1. «obić wiele przedmiotów skórą, materiałem, dyktą itp.» Naobijać dużo foteli skórą. 2. «obić, obtłuc, uszkodzić wiele przedmiotów» Naobijać jabłek. Naobijać garnków …   Słownik języka polskiego

  • pozabijać — dk I, pozabijaćam, pozabijaćasz, pozabijaćają, pozabijaćaj, pozabijaćał, pozabijaćany 1. «zabić, uśmiercić wielu ludzi lub wiele zwierząt; pomordować» Na polu bitwy leżały pozabijane konie. 2. «przez zabicie czymś (przybicie czegoś) zatkać,… …   Słownik języka polskiego

  • sklejka — ż III, CMs. sklejkajce; lm D. sklejkajek 1. «płyta sklejona z nieparzystej liczby fornirów, których włókna w przylegających do siebie warstwach krzyżują się pod kątem prostym, mająca zastosowanie np. w meblarstwie i budownictwie; dykta» Sklejka… …   Słownik języka polskiego

  • zastawić — dk VIa, zastawićwię, zastawićwisz, zastawićstaw, zastawićwił, zastawićwiony zastawiać ndk I, zastawićam, zastawićasz, zastawićają, zastawićaj, zastawićał, zastawićany 1. «stawiając gdzieś wiele czegoś, zapełnić czymś» Zastawić półkę naczyniami.… …   Słownik języka polskiego

  • arkusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cienki kawałek materiału, takiego jak papier, folia, blacha, dykta, przeważnie o prostokątnym kształcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Arkusz… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”