Komin, piec, dymi.
Kawa, zupa dymi.
Dymiło się z kominów.
W pokoju się dymi.
Dymią się misy z potrawami.
Słownik języka polskiego . 2013.
dymić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dymićmię, dymićmi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać dym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komin, piec, lokomotywa dymi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dymić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk VIIb, dymić sięmi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o dymie: wydobywać się z czegoś, unosić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dymi się z komina. Dymiło się z pieca. {{/stl 10}}{{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dymić się — Komuś dymi się z czuba zob. czub 1 … Słownik frazeologiczny
dymienie — ↨ dymienie się n I rzecz. od dymić (się) … Słownik języka polskiego
kopcić — ndk VIa, kopcićcę, kopcićcisz, kopć, kopcićcił, kopcićcony 1. «wydzielać kopeć; palić się, tlić się wydzielając kopeć; dymić» Lampa, świeca kopci. 2. pot. «palić, ćmić papierosa, fajkę itp.» kopcić się to samo, co kopcić w zn. 1 Kaganek kopcił… … Słownik języka polskiego
