dyshonor

dyshonor
m IV, D. -u, Ms. \dyshonororze, blm
«ujma dla honoru; zniewaga, obelga»

Uważać coś sobie za dyshonor.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • dyshonor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dyshonororze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} coś, co stanowi ujmę dla honoru; obraza, despekt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kogoś spotyka dyshonor. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dys- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: rozdzielenie, oddzielenie lub przeczenie, brak czego, nadający wyrazom znaczenie negatywne, przeciwstawne, np. dysharmonia, dyshonor» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • despekt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. despektkcie {{/stl 8}}{{stl 7}} postępek ubliżający komuś, uchybienie względem kogoś; afront, obraza, dyshonor : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego zachowanie względem mnie na przyjęciu uważam za despekt.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dys- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na odwrotność, zaprzeczenie, brak czegoś, przeciwieństwo, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}dysharmonia, dyshonor {{/stl 8}}{{stl 7}} <łac.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”