- edukować
- ndk IV, \edukowaćkuję, \edukowaćkujesz, \edukowaćkuj, \edukowaćował, \edukowaćowanyksiążk. «wychowywać głównie pod względem umysłowym; kształcić, uczyć (często z odcieniem ironicznym)»
Wszechstronnie edukowany.
Edukowała go ulica.
edukować się «być edukowanym»Dzieci edukowały się prywatnie.
‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
См. также в других словарях:
edukować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, edukowaćkuję, edukowaćkuje, edukowaćany {{/stl 8}}– wyedukować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przekazywać komuś w sposób celowy i systematyczny wiedzę, umiejętności; kształcić, uczyć, wychowywać :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
edukować się – wyedukować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pobierać nauki, kształcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Edukować się za granicą. Wyedukować się na klasykach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
edukowanie — ↨ edukowanie się n I rzecz. od edukować (się) … Słownik języka polskiego
wyedukować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. edukować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
