falowanie

falowanie
n I
rzecz. od falować
∆ Falowanie cen «zmienność cen»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ВОЛНИРОВКА — придание волнистого профиля свежесформованным асбестоцементным заготовкам (Болгарский язык; Български) навълняване; ондулиране (Чешский язык; Čeština) zvlňování (Немецкий язык; Deutsch) Wellen (Венгерский язык; Magyar) hullámosítás (Монгольский… …   Строительный словарь

  • cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… …   Słownik języka polskiego

  • erozja — ż I, DCMs. erozjazji; lm D. erozjazji (erozjazyj) geol. «proces niszczenia (żłobienia, rozcinania, rozmywania) skorupy ziemskiej wskutek działania różnych czynników zewnętrznych, np. deszczu, wiatru, wód płynących, lodowców» Erozja deszczowa.… …   Słownik języka polskiego

  • łopot — m IV, D. u, Ms. łopotocie; lm M. y 1. «odgłos powstający wskutek uderzenia jakiejś płaszczyzny o powietrze» Łopot skrzydeł, chorągwi, żagli. 2. żegl. «ustawienie statku żaglowego z postawionymi żaglami w linii wiatru, powodujące falowanie… …   Słownik języka polskiego

  • oscylacja — ż I, DCMs. oscylacjacji; lm D. oscylacjacji (oscylacjacyj) «drganie, falowanie, ruch wahadłowy, drgający» Oscylacje elektronów, gwiazd. przen. «chwianie się w wyborze między dwiema możliwościami; skłanianie się raz w jedną, raz w drugą stronę»… …   Słownik języka polskiego

  • pofalować — dk IV, pofalowaćluję, pofalowaćlujesz, pofalowaćluj, pofalowaćował, pofalowaćowany «spowodować falowanie czegoś; wzburzyć, zbałwanić; powyginać falisto» Pofalowana blacha. Pofalowane pręty. pofalować się «ulec pofalowaniu» …   Słownik języka polskiego

  • rozchwiać — dk Xb, rozchwiaćchwieję, rozchwiaćchwiejesz, rozchwiaćchwiej, rozchwiaćchwiał, rozchwiaćchwiali a. rozchwiaćchwieli rzad. rozchwiewać ndk I, rozchwiaćam, rozchwiaćasz, rozchwiaćają, rozchwiaćaj, rozchwiaćał, rozchwiaćany 1. «wprawić w ruch… …   Słownik języka polskiego

  • wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… …   Słownik języka polskiego

  • ciągły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który odbywa się, dzieje się, trwa stale, bez przerwy; nieustanny, bezustanny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągły ruch obrotowy Ziemi. Ciągły ból, lęk …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kotłowanina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, kotłowaninanie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} kłębienie się, kotłowanie się, zamęt, falowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szaleńcza kotłowanina. Kotłowanina tłumu. Kotłowanina morskich bałwanów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”