- farba
- ż IV, CMs. \farbabie; lm D. farb1. «mieszanina barwników i pigmentów ze spoiwami, tworząca barwną substancję używaną do malowania lub barwienia»
Farba jasna, ciemna, biała, zielona itp.
Farby artystyczne.
Farba matowa, świecąca.
Farba drukarska, podkładowa, nawierzchniowa.
Warstwa farby.
Wycisnąć farbę z tuby.
Mieszać farby na palecie.
Pokryć coś farbą.
Farba zasycha, wyschła, wyblakła.
∆ Farba akwarelowa «barwnik utarty z gumą arabską, do malowania rozcieńczany wodą; akwarela»∆ Farba emulsyjna «farba wodna, w której spoiwem jest emulsja wodna substancji błonotwórczej»∆ Farba klejowa «mieszanina barwnika z rozcieńczonym klejem roślinnym lub zwierzęcym»∆ Farba kryjąca «farba nieprzezroczysta»∆ Farba laserunkowa «farba przezroczysta»∆ Farba olejna «barwnik najczęściej mineralny zaprawiony wysychającym na powietrzu olejem lub pokostem»∆ Farba sucha, malarska «przygotowana fabrycznie, gotowa farba do stosowania jako farba wodna»∆ Farba temperowa «farba, której spoiwo stanowi białko, białko z żółtkiem lub mieszanina jaja, kleju, gumy, kazeiny z olejami schnącymi lub żywicowymi»∆ Farba wodna «mieszanina kredy pławionej, tonu, farb malarskich, suchych itp. z roztworami lub emulsjami wodnymi»∆ Farby ceramiczne «barwniki mineralne, odporne na działanie wysokiej temperatury, stosowane do zdobienia wyrobów ceramicznych i szkła»∆ Farby emaliowe «emalie lakiernicze»∆ Farby mineralne a. ziemne «sole metali ciężkich (biel ołowiana, żółcień chromowa, cynober)»∆ Farby roślinne «farby wyrabiane z roślin»◊ Malować czarnymi, ciemnymi farbami; użyć mocnych farb «przedstawić ujemne strony kogoś lub czegoś; wyjaskrawić coś»2. łow. «krew wszelkiej zwierzyny (brocząca z rany), posoka; rubasznie: krew ludzka»Z rany zająca ciekła farba.
Puścić komuś farbę z nosa.
◊ pot. Puścić farbę «zdradzić się z tym, co się ukrywało; wygadać si껋niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
