- fermentować
- ndk IV, \fermentowaćtuje, \fermentowaćował«ulegać fermentacji»
Wino fermentuje.
Owoce, soki fermentują.
przen. «burzyć się, wrzeć»Duma, gniew w kimś fermentuje.
Słownik języka polskiego . 2013.
fermentować
Look at other dictionaries:
fermentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, fermentowaćtuje, fermentowaćany {{/stl 8}}– sfermentować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać fermentacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wino, sok, dżem fermentuje. Sfermentowany ser. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kisnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb a. IVa, kisnąćnę, kiśnie, kiśnij, kisnąćsłem || kisnąćnąłem, kisł || kisnąćnął, kisnąćsła, kiśli || kisnąćnęli {{/stl 8}}– skisnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb a. IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego
fermentowanie — n I rzecz. od fermentować … Słownik języka polskiego
garować — ndk IV, garowaćruje, garowaćował «o cieście: rosnąć, fermentować» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… … Słownik języka polskiego
burzyć się — I – zburzyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać stan równowagi, ładu na stan przeciwny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ocean burzył się niebezpiecznie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sfermentować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}fermentować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
