fortunka

fortunka
ż III, CMs. \fortunkance; lm D. \fortunkanek
1. zdr. od fortuna (zwykle w zn. 2)

Pokaźna, znaczna fortunka.

Uciułać sobie fortunkę.

2. techn. «przystawka do szlifowania na tokarce»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • fortunka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. fortunkance; lm D. fortunkanek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. fortuna I: Zdobyć niezłą fortunkę. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”