gardziel

gardziel
ż V, DCMs. \gardzielli; lm M. -e, D. -i
1. gardło w zn. 1
∆ Gardziel gaźnika «element gaźnika, w którym następuje rozpylenie paliwa przez rozpylacz»
przen.

Gardziel jaru, ulicy, wulkanu.

2. techn. «górna cylindryczna część wielkiego pieca z otworem, przez który piec się napełnia»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • gardziel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. i; lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gardło u zwierząt, rzadziej u człowieka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gardziel wilka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… …   Słownik języka polskiego

  • gardzielowy — przym. od gardziel (zwykle w zn. 2) Gazy gardzielowe …   Słownik języka polskiego

  • gardielius — ×gardiẽlius (l. gardziel) sm. (2) kaklas, gerklė; sprandas: Kap suspaudė už gardiẽliaus, tai ir atsidust nesekas Vrn. Kad suimsiu už gardieliaus, tai nei neaiktersi Knv. Pavalkai arkliui gardiẽlių nugraužė Lš …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”