gaworzyć

gaworzyć
ndk VIb, \gaworzyćrzę, \gaworzyćrzysz, \gaworzyćorz, \gaworzyćrzył
1. «o niemowlętach: wydawać pierwsze dźwięki będące zalążkiem mowy artykułowanej»
2. «gwarzyć, gawędzić»

Wieczorem gaworzyli przed kominkiem.

Szli śmiejąc się i gaworząc.

przen. «o ptakach lub zwierzętach: wydawać głosy (ćwierkać, krakać itp.), hałasować»

O świcie ptaki zaczynały gaworzyć.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • gaworzyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, gaworzyćrzę, gaworzyćrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać pierwsze dźwięki mowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gaworzące dziecko. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gaworzenie — n I rzecz. od gaworzyć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”