gęgać

gęgać
ndk I, \gęgaćam, \gęgaćasz, \gęgaćają, \gęgaćaj, \gęgaćał - gęgnąć dk Va, \gęgaćnę, \gęgaćniesz, \gęgaćnij, \gęgaćnął, \gęgaćnęła, \gęgaćnęli, \gęgaćnąwszy
1. «o gęsiach: wydawać głos; gęgotać»
2. rzad. «mówić przez nos, bełkotać»

Tak gęgał, że go nie można było zrozumieć.

3. rzad. «gadać bezmyślnie albo nudno»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • gęgać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, gęgaćam, gęgaća, gęgaćają {{/stl 8}}– gęgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, gęgaćnę, gęgaćnie, gęgaćnij, gęgaćnął, gęgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o gęsiach: wydawać głos …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gęgnąć — → gęgać …   Słownik języka polskiego

  • gęganie — n I rzecz. od gęgać …   Słownik języka polskiego

  • rozgęgać się — dk I, rozgęgać sięga się, rozgęgać sięają się, rozgęgać sięał się «o gęsiach: zacząć gęgać długo, bez końca» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”