ględzić

ględzić
ndk VIa, \ględzićdzę, \ględzićdzisz, ględź, \ględzićdził
1. pot. «mówić rozwlekle, nudnie, bez sensu; bzdurzyć, pleść»

Ględzić o czymś.

Ględził w kółko to samo.

Ględził cały wieczór.

2. łow. «o łani: wydawać głos w okresie rykowiska»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • ględzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ględzićdzę, ględzićdzi, ględź {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić, opowiadać rozwlekle, nieciekawie; nudzić, pleść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ględzić ciągle o tym samym. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ględzić — Mówić, zwłaszcza dużo, nieciekawie, lub jałowo Eng. To talk, chat, or converse, especially idly …   Słownik Polskiego slangu

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • bajać — ndk IX, bajaćję, bajaćjesz, baj, bajaćjał a. I, bajaćjam, bajaćjasz, bajaćjają, bajaćjaj 1. książk. «opowiadać baśnie, fantastyczne historie» Starzec bajał dzieciom o smokach. 2. książk. «ględzić, pleść» Bajać głupstwa. Bajać o byle czym. Baje,… …   Słownik języka polskiego

  • bajdurzyć — ndk VIb, bajdurzyćrzę, bajdurzyćrzysz, bajdurzyćurz, bajdurzyćył pot. «mówić bajdy; ględzić» Bajdurzyć o swoim powodzeniu, o sukcesach …   Słownik języka polskiego

  • chrzanić — ndk VIa, chrzanićnię, chrzanićnisz, chrzań, chrzanićnił, chrzanićniony 1. wulg. «mówić głupstwa, pleść bzdury; bredzić, ględzić» 2. wulg. «robić coś źle, nieudolnie; partaczyć» …   Słownik języka polskiego

  • ględzenie — n I rzecz. od ględzić …   Słownik języka polskiego

  • marudzić — ndk VIa, marudzićdzę, marudzićdzisz, marudzićudź, marudzićdził 1. «robić coś powoli, ślamazarnie, opieszale, długo; zwlekać, guzdrać się, grzebać się» Marudzić z robotą. 2. «ględzić, nudzić, gderać, zrzędzić; grymasić, kaprysić» Chore dziecko… …   Słownik języka polskiego

  • międlić — ndk VIa, międlićlę, międlićlisz, międl (międlićlij), międlićlił, międlićlony 1. «dokonywać ręcznej lub mechanicznej wstępnej obróbki roślin włóknistych (lnu, konopi) po ich uprzednim roszeniu i suszeniu, polegającej na łamaniu i zgniataniu łodyg… …   Słownik języka polskiego

  • truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”