głuchy

głusi, \głuchychszy

1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący»

Głuchy od urodzenia.

Głuchy jak pień.

przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny»

Głuchy na czyjeś perswazje, prośby.

Głuchy na głos rozsądku.

2. «o dźwiękach: nie mający mocnego tonu, przytłumiony, niewyraźny»

Głuchy pomruk tłumu.

Głuchy kaszel, jęk.

przen.

a) «o wiadomościach: mówiony w tajemnicy, nie ujawniony, szeptany»

Zaczęły krążyć głuche wieści, plotki.

b) «o zjawiskach psychicznych i fizycznych, o uczuciach i ich przejawach: wielki, mocny, głęboki»

Głuchy ból.

Głucha nienawiść.

Głucha rozpacz.

3. «taki, w którym nie rozlegają się dźwięki, głosy, w którym jest mało ruchu, przejawów życia; cichy, milczący»

Ulice głuche o świcie.

Głucha cisza.

Głuche milczenie.

przen. «taki, do którego nie docierają odgłosy życia, wiadomości, do którego trudno dotrzeć; bardzo oddalony od czegoś»

Mieszkać na głuchej wsi, prowincji.

Głucha puszcza.

głuchy, głucha w użyciu rzecz. «człowiek głuchy»

Aparat słuchowy dla głuchych.

□ Czego głuchy nie dosłyszy, to zmyśli.

głucho-ciemny \głuchyni

«głuchy i niewidomy»

Głucho-ciemny chłopiec.

głucho-ciemny w użyciu rzecz. «człowiek głuchy i niewidomy»

Szkoły dla głucho-ciemnych.