górować

górować
ndk IV, \górowaćruję, \górowaćrujesz, \górowaćruj, \górowaćował
1. «być wyższym od kogoś lub czegoś; być wyżej położonym, wznosić się ponad coś, przewyższać kogoś, coś wzrostem, wysokością»

Nad miastem górował komin fabryczny.

Topole w parku górowały nad innymi drzewami.

przen.
a) «mieć przewagę, pierwszeństwo; wyróżniać się, przodować, dominować»

Górować inteligencją nad kimś.

b) «o głosie, dźwiękach: być głośniejszym lub donioślejszym od innych, być słyszanym, wyodrębniać się wśród innych głosów lub dźwięków»

W chórze górowały głosy dziewcząt.

2. «w strzelaniu: przenosić nad celem, bić ponad cel»

Działo, karabin góruje.

Pociski górowały.

3. astr. «o ciałach niebieskich: przechodzić przez płaszczyznę południka danego miejsca, najwyżej wznosząc się nad poziom»

W południe Słońce góruje.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • górować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, górowaćruję, górowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być wyższym od kogoś, czegoś; znajdować się wyżej, nad kimś, czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Starszy brat górował nad malcami.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • panować — ndk IV, panowaćnuję, panowaćnujesz, panowaćnuj, panowaćował 1. «być władcą, panem kraju; władać, królować» Dynastia Burbonów panowała w Hiszpanii. ∆ hist. Dom panujący «rządząca dynastia, rodzina panującego władcy» przen. Lew panował wśród… …   Słownik języka polskiego

  • kulminować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk, Ia kulminowaćnuje, kulminowaćował {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do jakiegoś procesu, działalności, stanu uczuciowego, emocjonalnego: osiągać najwyższy, szczytowy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wieść — I. Głucha wieść zob. głuchy 1. Hiobowa wieść zob. hiobowy. Wieść głosi, niesie zob. głosić. Wieść gruchnęła zob. gruchnąć. Wieść o kimś, o czymś zaginęła zob. zaginąć. II. Wieść, wodzić prym, rej «górować, celować w czymś, mieć …   Słownik frazeologiczny

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

  • dominować — ndk IV, dominowaćnuję, dominowaćnujesz, dominowaćnuj, dominowaćował, dominowaćowany «panować, przeważać, górować nad kimś lub nad czymś; przewyższać kogoś, coś» W jego zachowaniu dominuje humor. Dominować nad otoczeniem. Basy dominowały nad całym …   Słownik języka polskiego

  • górowanie — n I rzecz. od górować …   Słownik języka polskiego

  • inteligencja — ż I, DCMs. inteligencjacji, blm 1. «zdolność rozumienia otaczających sytuacji i znajdowania na nie właściwych, celowych reakcji; zdolność rozumienia w ogóle, bystrość, pojętność» Inteligencja wrodzona. Wybitna, przeciętna inteligencja. Poziom,… …   Słownik języka polskiego

  • kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”