hipotetyczny

hipotetyczny
\hipotetycznyni
«oparty na hipotezie, będący hipotezą; prawdopodobny, przypuszczalny, niepewny»

Hipotetyczne twierdzenie, zdanie.

Hipotetyczna przyczyna wypadku.

Hipotetyczni sprawcy.

∆ Sąd hipotetyczny «w logice: sąd wyrażany przez zdania warunkowe rzeczywiste»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • hipotetyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oparty na hipotezie naukowej; zakładany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hipotetyczne założenie, wyjaśnienia. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • antyatom — m IV, D. u, Ms. antyatommie; lm M. y fiz. «hipotetyczny atom o ujemnie naładowanym jądrze, złożonym z antyprotonów i antyneutronów i o powłoce zbudowanej z antyelektronów (elektronów dodatnich)» …   Słownik języka polskiego

  • eter — m IV, D. u, Ms. etererze; lm M. y 1. chem. etery «związki organiczne, pochodne alkoholi, ciecze lotne, łatwopalne, stosowane w lecznictwie, przemyśle, do celów laboratoryjnych itp.» ∆ Eter etylowy a. pot. eter «ciecz bezbarwna, lotna o… …   Słownik języka polskiego

  • hipotetycznie — przysłów. od hipotetyczny …   Słownik języka polskiego

  • hipotetyczność — ż V, DCMs. hipotetycznośćści, blm rzecz. od hipotetyczny Hipotetyczność teorii …   Słownik języka polskiego

  • izostazja — ż I, DCMs. izostazjazji, blm geol. «hipotetyczny stan równowagi mas w skorupie ziemskiej» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • koronium — ndm «hipotetyczny pierwiastek chemiczny, któremu przypisywano wywoływanie charakterystycznych linii emisyjnych w widmie korony słonecznej» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • następnik — m III, D. a, N. następnikkiem; lm M. i 1. filoz. «drugi z dwu sądów kategorycznych składających się na sąd hipotetyczny» 2. jęz. «część druga, nadrzędna, okresu warunkowego» 3. mat. «drugi człon stosunku albo proporcji» 4. muz. «drugie z dwu zdań …   Słownik języka polskiego

  • panaceum — n VI; lm M. panaceumcea, D. panaceumceów «hipotetyczny środek leczniczy uważany za skuteczny na wszelkie możliwe choroby; poszukiwany od starożytności» Medycyna nie zna panaceów. przen. «środek zaradczy, sposób na wszelkie kłopoty, trudności»… …   Słownik języka polskiego

  • przypuszczalny — przypuszczalnyni «dający się przypuścić, oparty na przypuszczeniu, hipotetyczny; taki, który się przewiduje, spodziewany, prawdopodobny» Przypuszczalny dochód, rezultat, wynik. Przypuszczalne przyczyny. Przypuszczalny koszt. Przypuszczalni… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”