hodować

hodować
ndk IV, \hodowaćduję, \hodowaćdujesz, \hodowaćduj, \hodowaćował, \hodowaćowany
«dopomagać do wzrostu, rozwoju (w hodowli racjonalnej także do dziedziczenia korzystnych genetycznie cech); pielęgnować, uprawiać, wychowywać»

Hodować gołębie, króliki, drób, bydło, owce.

Hodować róże, orchidee, kaktusy.

Hodować złote rybki.

przen.

Hodować nienawiść w sercu.

hodować się «być hodowanym, dawać się hodować; rosnąć, wzrastać, rozwijać się, chować się pod czyjąś opieką»

Króliki łatwo się hodują.

Perliczki zdrowo jej się hodowały.

Niektóre dzikie zwierzęta źle się hodują w niewoli.

Mała hodowała się u dziadków.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • hodować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, hodowaćduję, hodowaćduje, hodowaćany {{/stl 8}}– wyhodować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uzyskiwać przez odpowiednie żywienie, pielęgnację pożądany… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • hodować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do młodych zwierząt, roślin, rzadziej dzieci: rosnąć, rozwijać się pod czyjąś opieką; chować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komuś dobrze się hodują prosięta, króliki,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • hodować – wyhodować żmiję na własnym łonie — {{/stl 13}}{{stl 33}} ktoś doznaje przykrego rozczarowania, przekonując się o niewdzięczności kogoś, kto mu wiele zawdzięcza :{{/stl 33}}{{stl 10}}Traktował go jak syna, a okazało się, że wyhodował żmiję na własnym łonie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi …   Słownik frazeologiczny

  • akwarium — n VI; lm M. akwariumria, D. akwariumriów «zbiornik ze szkła wypełniony wodą, mający na dnie piasek rzeczny, kamienie itp.; czasem wyposażony w grzejnik, filtry, sztuczne oświetlenie i inne udoskonalenia techniczne, służący do hodowli i obserwacji …   Słownik języka polskiego

  • angora — I ż a. m odm. jak ż IV, CMs. angoraorze 1. lm D. angoraor a. angoraorów «królik, koza, kot należące do ras odznaczających się długimi, delikatnymi, puszystymi, zwykle białymi włosami» Hodować angory. 2. blm «wełna z tych zwierząt» Sweter z angory …   Słownik języka polskiego

  • bakłażan — m IV, D. a a. u, Ms. bakłażannie; lm M. y 1. bot. «Solanum melongena, roślina warzywna z rodziny psiankowatych, pochodząca z Indii, uprawiana w Europie ze względu na jadalne owoce; oberżyna» Hodować bakłażany. Owoce bakłażana a. bakłażanu. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • balsaminka — ż III, CMs. balsaminkance; lm D. balsaminkanek zdr. od balsamina Hodować balsaminki w ogródku, w doniczkach …   Słownik języka polskiego

  • banan — m IV, D. a ( u); lm M. y 1. bot. «Musa, roślina z rodziny bananowatych uprawiana w krajach tropikalnych, występująca w wielu gatunkach; niektóre z nich dostarczają jadalnych, smacznych i pożywnych owoców, inne cennych włókien (manila)» Plantacja …   Słownik języka polskiego

  • bokser — m IV, DB. a, Ms. boksererze 1. lm M. boksererzy, DB. ów «sportowiec uprawiający boks; pięściarz» Bokser wagi ciężkiej, średniej, koguciej, muszej, piórkowej. Walka bokserów. 2. lm MB. y «pies wyhodowany w Niemczech, o kwadratowej głowie, krępej,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”