- imiennik
- m III, DB. -a, N. \imiennikkiem; lm M. \imiennikicy, DB. -ów«mężczyzna noszący to samo imię lub nazwisko, co ktoś inny»
Miał syna, który był jego imiennikiem.
Słownik języka polskiego . 2013.
imiennik
Look at other dictionaries:
imiennik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. imiennikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba płci męskiej nosząca to samo imię (czasem: nazwisko) co inna osoba : {{/stl 7}}{{stl 10}}On jest imiennikiem swego dziadka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Name days in Poland — In Poland, name days (Polish: imieniny) are widely celebrated, and most calendars contain the names celebrated each day. Name day celebrations in Poland traditionally involve a gathering of friends and family at the celebrant s home at the dinner … Wikipedia
imienniczka — ż III, CMs. imienniczkaczce; lm D. imienniczkaczek forma ż. od imiennik … Słownik języka polskiego
imienniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. imienniczkaczce; lm D. imienniczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. imiennik. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
