implikować

implikować: ndk IV, \implikowaćkuję, \implikowaćkujesz, \implikowaćkuj, \implikowaćował, \implikowaćowany

1. «zawierać, mieścić w sobie; pociągać za sobą»

2. «przypisywać coś komuś; imputować»

Implikować uczucia ludzkie zwierzętom.

implikować się «implikować siebie wzajemnie; mieścić się, zawierać się jedno w drugim»

Podmiot i orzeczenie wzajemnie się implikują.

‹łac.›

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

implikować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, implikowaćkuję, implikowaćkuje, implikowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieścić, zawierać w sobie, w swej treści : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ta wypowiedź implikuje pewne przesłanki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
implikować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} warunkować nawzajem swoje istnienie, swą pozycję; mieścić, zawierać się w sobie; wynikać nawzajem z siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od zawsze implikują się: dobro i zło. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
implikowanie — ↨ implikowanie się n I rzecz. od implikować (się) … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias