Instancje partyjne, związkowe.
Niższa, wyższa, najwyższa instancja.
Odwołać się, zwrócić się do instancji nadrzędnej.
Sprawę rozpatrzono w ostatniej instancji.
Słownik języka polskiego . 2013.
instancja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. instancjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} każdy z kolejnych szczebli w systemie zależnych od siebie instytucji, każdy kolejny stopień w hierarchii władz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niska, wysoka, najwyższa instancja.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostatni — 1. «znajdujący się na końcu; kończący jakiś cykl, szereg, jakąś serię itp.; taki, po którym nie będzie innego» Ostatni z rodu. Ostatni szereg. Ostatni seans. Ostatni pociąg. Ostatnie egzemplarze książki. ∆ praw. Ostatnia instancja «instancja… … Słownik języka polskiego
инстанция — Отдельная ступень в системе подчиненных друг другу органов (государственных, административных, судебных и др.). – лат. instantia «1) непосредственная близость; 2) настойчивость». Заимств. из польск. instancja «1) настояние; 2) судебная… … Историко-этимологический словарь латинских заимствований
инстанция — (напр., судебная), начиная с Петра I; см. Смирнов 120. Через польск. instancja из лат. instantia … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
инстанция — Заимств. в Петровскую эпоху из польск. яз., где instancja «инстанция» < лат. instantia «настойчивость, усердие», производного от instare «настаивать, наступать, усердно просить» (от stare «стоять, быть на чьей л. стороне») … Этимологический словарь русского языка
grodzki — grodzkidzcy przym. od gród (tylko w zn. 1) Akta grodzkie. Brama grodzka. Wał grodzki. ∆ Sąd grodzki a) «w Polsce do 1950 r.: pierwsza instancja sądowa w sprawach mniejszej wagi» b) «w dawnej Polsce: sąd sprawowany przez starostę grodowego» … Słownik języka polskiego
instancyjny — instancyjnyni przym. od instancja ∆ praw. System instancyjny «system umożliwiający przeprowadzenie sprawy przez kilka stadiów postępowania w różnych sądach, w celu zapewnienia sądowi wyższemu kontroli nad orzeczeniami sądów niższych» … Słownik języka polskiego
polityczny — politycznyni 1. «dotyczący zagadnień ustroju państwa, działalności rządu, partii, stosunków między państwami; związany z polityką, zajmujący się polityką» Dyskusja polityczna. Literatura polityczna. Manewr polityczny. Poglądy polityczne. Program… … Słownik języka polskiego
wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy … Słownik języka polskiego
apelacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. apelacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odwołanie się do sądu wyższej instancji o ponowne rozpatrzenie sprawy w celu uchylenia lub zmiany wyroku wydanego przez sąd niższej … Langenscheidt Polski wyjaśnień
