jaskrawoczerwony

jaskrawoczerwony
«czerwony o intensywnej barwie»

Jaskrawoczerwona suknia.

Jaskrawoczerwone róże.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • jaskrawoczerwony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} czerwony o mocnym, bardzo ostrym natężeniu barwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jaskrawoczerwony mak. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • karmin — m IV, D. u, Ms. karminnie zwykle blm 1. «jaskrawoczerwony barwnik otrzymywany z koszenili, mający zastosowanie w malarstwie, przemyśle tekstylnym, kosmetyce itp.» 2. «kolor jaskrawoczerwony» Karmin ust. ‹ar. + łac.› …   Słownik języka polskiego

  • karmin — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. karminnie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jaskrawoczerwony barwnik otrzymywany dawniej z wysuszonych samiczek pewnej odmiany mszyc, a dzisiaj syntetycznie; używany w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • jaskrawo- — «pierwszy człon przymiotników złożonych, wskazujący na dużą intensywność określonej barwy, np. jaskrawoczerwony, jaskrawozielony, jaskrawożółty» …   Słownik języka polskiego

  • karminowy — «mający barwę karminu, jaskrawoczerwony» Karminowy rumieniec. Karminowe usta …   Słownik języka polskiego

  • krasny — kraśni, kraśniejszy 1. poet. «jaskrawoczerwony, barwny» Krasna chustka. Krasne pióra, rumieńce. 2. poet. «piękny, urodziwy» Krasne dziewczęta …   Słownik języka polskiego

  • makowy — 1. «odnoszący się do maku rośliny albo nasion maku, zrobiony z maku» Plantacje makowe. Olej makowy. 2. «mający kolor kwiatu maku jaskrawoczerwony» …   Słownik języka polskiego

  • ognistoczerwony — «czerwony jak ogień, jaskrawoczerwony» Ognistoczerwona róża …   Słownik języka polskiego

  • płomienisty — 1. «płonący, palący się płomieniem; ognisty» Płomienista żagiew. Płomienisty pióropusz nad kraterem wulkanu. 2. «taki jak płomień, barwą, blaskiem przypominający płomień; jaskrawoczerwony lub jaskrawopomarańczowy» Płomieniste kwiaty nasturcji.… …   Słownik języka polskiego

  • płomienny — płomiennynni 1. «płonący, palący się płomieniem» ∆ hutn. Piec płomienny «piec hutniczy, w którym metal styka się z płomieniem powstającym przy spalaniu paliwa, a wymiana ciepła następuje głównie przez promieniowanie części pieca oraz gorących… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”