kalumnia

kalumnia
ż I, DCMs. \kalumnianii; lm D. \kalumnianii (\kalumnianij)
«niesłuszne, krzywdzące oskarżenie; potwarz, oszczerstwo»

Niecna, podła kalumnia.

Rzucać na kogoś kalumnie.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • kalumnia — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. kalumńja || kalumnia] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż IIb, lm D. kalumnianii {{/stl 8}}{{stl 7}} fałszywe, złośliwe oskarżenie szkalujące kogoś, niszczące czyjeś dobre imię; potwarz, oszczerstwo, zniesławienie : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oszczerstwo — n III, Ms. oszczerstwowie; lm D. oszczerstwoerstw «niezgodna z prawdą, złośliwa obmowa mogąca poniżyć obmawianego w opinii publicznej; kalumnia, potwarz» Rzucać na kogoś oszczerstwa …   Słownik języka polskiego

  • potwarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «świadome zarzucanie komuś złych czynów przez niego nie popełnionych; fałszywe oskarżenie, oszczerstwo, kalumnia» Niegodna, haniebna potwarz. Rzucać na kogoś potwarze. Odwoływać potwarz …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”