armatni

armatni
przym. od armata

Lufa armatnia.

Pocisk, wystrzał armatni.

Salwy armatnie.

◊ Mięso armatnie «masy żołnierskie mające paść ofiarą działań wojennych»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • armatni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. armata: Ogień, pocisk, wystrzał armatni. Kula armatnia.{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}mięso armatnie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • armatni — Mięso armatnie «o żołnierzach wysyłanych na wojnę, niemających szans na przeżycie»: (...) obym nie musiała dożyć chwili, kiedy jakaś grupa opętańczych polityków i wojskowych, za wszelką cenę żądnych władzy, wywoła kolejny krwawy konflikt, a… …   Słownik frazeologiczny

  • mięso — Góra mięsa zob. góra 6. Ktoś ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ktoś ani z pierza, ani z mięsa zob. pierze 2. Mięso armatnie zob. armatni. Obrzucić kogoś mięsem zob. obrzucić 2. Rzucać mięsem zob. rzucić 1. Żywe mięso zob. żywy 7 …   Słownik frazeologiczny

  • granat — I m IV, D. u, Ms. granatacie; lm M. y 1. → granatowiec 2. «owoc granatowca kształtem przypominający jabłko, jadalny, o czerwonym miąższu, z którego przyrządza się napoje orzeźwiające» Kupić kilogram soczystych granatów. 3. «kolor ciemnoniebieski …   Słownik języka polskiego

  • granatowy — I granatowywi «mający barwę ciemnoniebieską» Granatowe niebo. Granatowy mundurek szkolny. ∆ Granatowa policja «w okresie okupacji hitlerowskiej na terenie tzw. Generalnej Gubernii policja złożona z funkcjonariuszy Polaków, współpracująca w… …   Słownik języka polskiego

  • kartacz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. hist. «pocisk armatni wypełniony żelaznymi kulkami lub siekańcami» 2. blp «kulki, siekańce wypełniające te pociski» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • nabój — m I, D. nabójboju; lm M. nabójboje, D. nabójboi a. nabójbojów 1. «jednostka amunicji broni palnej składająca się z materiału wybuchowego, osłony (np. łuski), spłonki (w broni strzeleckiej) lub zapłonnika (w broni artyleryjskiej) i pocisku» Nabój… …   Słownik języka polskiego

  • strzał — m IV, D. u, Ms. strzałale; lm M. y 1. «wyrzucenie pocisku z broni palnej (także strzały z łuku, kuszy itp.); wydostanie się, wylecenie pocisku z broni palnej; huk temu towarzyszący» Strzał armatni, artyleryjski, rewolwerowy. Celny, chybiony,… …   Słownik języka polskiego

  • wystrzał — m IV, D. u, Ms. wystrzałale; lm M. y «wystrzelenie, wyrzucenie pocisku z nabitej broni palnej; huk temu towarzyszący; strzał» Wystrzał armatni, karabinowy. Wystrzał z pistoletu. Huk wystrzału. Odgłosy wystrzałów. Słychać wystrzały. ◊ Zdobyć,… …   Słownik języka polskiego

  • kartacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} pocisk armatni z żelaznymi kulkami lub odłamkami metalu w środku, rozpryskującymi się przy wybuchu; używany do połowy XX w. przeciwko nacierającej piechocie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”