kategoryczny

kategoryczny
«nie dopuszczający sprzeciwu, zastrzeżeń, stanowczy, zdecydowany; wyrażający czyjąś stanowczość»

Kategoryczna wypowiedź.

Kategoryczny rozkaz.

Kategoryczne żądanie.

Kategoryczny ton.

filoz. Imperatyw kategoryczny «w etyce Kanta: bezwarunkowy nakaz moralny, zobowiązujący człowieka do przyjęcia tylko takich zasad postępowania, jakie w każdej chwili mogą się stać normami powszechnymi»
łac. z gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • kategoryczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niepozwalający na wnoszenie zastrzeżeń, sprzeciwu, przedstawiony w sposób zdecydowany; stanowczy, bezapelacyjny, ostateczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kategoryczny sprzeciw, rozkaz. Kategoryczna odmowa …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wiersz — Czytać między wierszami; wyczytać coś między wierszami «domyślać się tego, co nie jest napisane lub nie zostało powiedziane wprost; domyślić się czegoś, co nie zostało napisane lub powiedziane wprost, wyraźnie»: Wielką mi tu radość sprawiają… …   Słownik frazeologiczny

  • apodyktyczny — apodyktycznyni, apodyktycznyniejszy «nie znoszący sprzeciwu, narzucający komuś swoje zdanie; świadczący o czyjejś bezwzględności, stanowczości; kategoryczny» Apodyktyczny mężczyzna. Apodyktyczny charakter, głos, ton. ∆ log. Sąd apodyktyczny,… …   Słownik języka polskiego

  • imperatyw — m IV, D. u, Ms. imperatywwie; lm M. y «nakaz, reguła; norma moralna» Imperatyw ideowy, społeczny, twórczy. ∆ filoz. Imperatyw kategoryczny «w etyce Kanta: bezwarunkowy nakaz moralny zobowiązujący człowieka do przyjęcia tylko takich zasad… …   Słownik języka polskiego

  • kategorycznie — kategorycznieej przysłów. od kategoryczny Oświadczyć, zapowiedzieć coś, zażądać czegoś kategorycznie …   Słownik języka polskiego

  • kategoryczność — ż V, DCMs. kategorycznośćści, blm rzecz. od kategoryczny Kategoryczność ocen …   Słownik języka polskiego

  • osąd — m IV, D. u, Ms. osądądzie; lm M. y książk. «ocena, sąd, wyrok, wydanie sądu, opinii o czymś, o kimś» Surowy, rzetelny, kategoryczny osąd. Wydać osąd o czymś lub o kimś. Poddać coś, kogoś osądowi. Według twojego osądu wszystko jest w porządku …   Słownik języka polskiego

  • rozkazujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. rozkazywać (p. rozkazać) rozkazujący w użyciu przym. «wyrażający rozkaz, nakaz; kategoryczny, ostry, groźny» Rozkazujący głos, ton. ∆ jęz. Tryb rozkazujący «forma czasownika wyrażająca rozkaz; rozkaźnik» …   Słownik języka polskiego

  • stanowczo — «w sposób kategoryczny, stanowczy» Oświadczyć coś, oznajmić, powiedzieć stanowczo. Odmówić czegoś stanowczo …   Słownik języka polskiego

  • stanowczy — «umiejący powziąć kategoryczną decyzję, nie ulegający wahaniom, zdecydowany; będący wyrazem czyjegoś zdecydowania, nieodwołalny, niezmienny, kategoryczny» Stanowczy człowiek. Stanowczy głos, ton. Stanowcze zdanie, postanowienie. Stanowcza decyzja …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”