kolczuga

kolczuga
ż III, CMs. \kolczugaudze; lm D. \kolczugaug
hist. «rodzaj średniowiecznego pancerza rycerskiego okrywającego tułów lub całe ciało, zrobionego z drucianej siatki lub metalowych kółek»

Stalowa kolczuga.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • kolczuga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kolczugaudze {{/stl 8}}{{stl 7}} rodzaj średniowiecznej zbroi w kształcie koszuli z drewnianej siatki lub metalowych kółek, w Polsce używanej do XVIII w. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • кольчуга — •• [От кольцо или заимств. из польск. kolczuga – то же; ср. также броня кольчата; см. Вайан, BSL, 52, 1957, стр. 165. – Т.] …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • кольчуга — Скорее всего, заимств. в XVI в. из польск. яз., где kolczuga суф. производное (ср. дерюга) на базе оборота zbroja kolcza (> кольчатая броня), фразеологической кальки нем. Kingelpanzer (Kingel «кольцо», Panzer «панцирь»). Кольчуга как вид… …   Этимологический словарь русского языка

  • кольчуга — Является заимствованием из польского, где находим kolczuga с тем же значением. По другой версии образовано от кольцо (тогда исходное значение – состоящий из колец ) …   Этимологический словарь русского языка Крылова

  • druciany — «zrobiony z drutu» Druciana kolczuga. Druciana siatka. Okulary w drucianej oprawce. ∆ Druciana lina «lina z drutów żelaznych lub stalowych splecionych wokół grubszego drutu lub liny sznurowej» ∆ Druciane szkło «tafle szklane z wtopioną gęstą… …   Słownik języka polskiego

  • misiurka — ż III, CMs. misiurkarce; lm D. misiurkarek «część dawnej zbroi, hełm składający się z płytkiej miski blaszanej i siatki metalowej osłaniającej czoło, policzki, uszy i kark; w Polsce noszona (w połączeniu z kolczugą) przez lekką i półciężką jazdę… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”