kolidować

kolidować
ndk IV, \kolidowaćduje, \kolidowaćował
«być w kolizji, w sprzeczności z czymś; nie zgadzać się wzajemnie»

Czyn kolidujący z prawem.

Godziny zajęć kolidowały ze sobą.

‹z łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • kolidować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, kolidowaćduje {{/stl 8}}{{stl 7}} być w niezgodzie z jakimiś regułami, zasadami, być w sprzeczności z czymś, nie zgadzać się, zachodzić na siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zajęcia wzajemnie kolidują. Koliduje to… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kolidowanie — n I rzecz. od kolidować …   Słownik języka polskiego

  • kłócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić gwałtowny spór podniesionym głosem, wszczynać, prowadzić kłótnię; spierać się, sprzeczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłócił się zawzięcie. Kłócił się o każdy szczegół.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”