Konfiskować majątek.
Konfiskować książki, pisma.
Słownik języka polskiego . 2013.
konfiskować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konfiskowaćkuję, konfiskowaćkuje, konfiskowaćany {{/stl 8}}– skonfiskować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przeprowadzać konfiskatę, poddawać konfiskacie; rekwirować, odbierać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
конфискация — опись имущества в пользу государства , начиная с эпохи Петра I; см. Смирнов 160. Через польск. konfiskacja от лат. confiscātiō. Конфисковать, начиная с Петра I (там же), через польск. konfiskowac от лат. confiscāre … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
konfiskowanie — n I rzecz. od konfiskować … Słownik języka polskiego
rozkułaczać — ndk I, rozkułaczaćam, rozkułaczaćasz, rozkułaczaćają, rozkułaczaćaj, rozkułaczaćał, rozkułaczaćany rozkułaczyć dk VIb, rozkułaczaćczę, rozkułaczaćczysz, rozkułaczaćłacz, rozkułaczaćczył, rozkułaczaćczony «w krajach komunistycznych w okresie… … Słownik języka polskiego
skonfiskować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}konfiskować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
конфисковать — Произвести конфискацию. ► лат. confiscare «изъять в казну». Заимств. из польск. konfiskować в том же знач. (Фасм., II, 315). Впервые фиксируется в Сл.Кург. (396). Ср.: БАС, V, 354. ║ Конфискование. Образовано при помощи суф. ни|j|… … Историко-этимологический словарь латинских заимствований
