koniuch

koniuch
m III, DB. -a; lm M. -y (-owie), DB. -ów
«pastuch koni; dawniej: sługa, parobek doglądający koni»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”