Władysława Jagiellończyka koronowano na króla czeskiego.
Bolesław Chrobry koronował się w Gnieźnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
koronować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koronowaćnuję, koronowaćnuje, koronowaćany {{/stl 8}}– ukoronować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uroczyście powierzać władzę monarszą poprzez włożenie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koronować się – ukoronować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} być koronowanym; stawać się monarchą poprzez akt koronacji (także nakładając samemu sobie koronę na głowę) :{{/stl 33}}{{stl 10}}Mimo licznych sprzeciwów koronował się na króla Polski. Napoleon koronował się na cesarza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koronować — Koronowana głowa zob. głowa 27 … Słownik frazeologiczny
короновать — уже у Котошихина 5. Через польск. koronowac из ит., лат. соrōnārе; см. Христиани 10. •• [Уже в 1577 г.; см. Фогараши, Studiа Slavica , 4, 1958, стр. 66. – Т.] … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
koronowanie — ↨ koronowanie się n I rzecz. od koronować (się) … Słownik języka polskiego
karūnavoti — ×karūnavoti, oja, ojo (l. koronować) tr. 1. SD106, R, K, N, M žr. karūnuoti: Nė vienas nebus karūnavotas, tiktai kuris vyriškai kariaus DP107. | refl.: Vytautas buvo sumanęs karūnavoties Yl. 2. kankinti, širdį užgauti: Vyrai karūnavo[ja] pačias,… … Dictionary of the Lithuanian Language
ukoronować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}koronować {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ukoronować II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, ukoronowaćnuję, ukoronowaćnuje, ukoronowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} dokonać czegoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukoronować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}koronować się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
