adresat

adresat
m IV, DB. -a, Ms. \adresatacie; lm M. \adresataci, DB. -ów
1. «osoba, do której jest adresowany list, przesyłka itp.»

Adresat nieznany.

Doręczyć list adresatowi.

Przesyłka doszła do adresata.

2. «osoba, do której się ktoś zwraca, do której się coś kieruje, odnosi (wypowiedź, artykuł, utwór literacki)»

Pisał powieść z myślą o wiejskim adresacie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • adrèsāt — m 〈G adresáta〉 onaj komu je upravljeno pismo, pošiljka ili poruka; naslovnik, primatelj …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • adresat — adrèsāt m <G adresáta> DEFINICIJA onaj komu je upravljeno pismo, pošiljka ili poruka; naslovnik, primatelj ETIMOLOGIJA vidi adresa …   Hrvatski jezični portal

  • adresat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. adresatacie; lm M. adresataci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (potencjalny) odbiorca przesyłki pocztowej; osoba, dla której jest przeznaczony list, paczka itp. : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • adresát — a m (ȃ) redko prejemnik pošiljke, naslovljenec: adresat pisma ni prejel …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • adresat — adresá vb. (sil. dre ), ind. prez. 1 sg. adreséz, 3 sg. şi pl. adreseáză Trimis de siveco, 29.05.2008. Sursa: Dicţionar ortografic …   Dicționar Român

  • adresat — <fr.> Adına məktub, teleqram və s. göndərilən şəxs …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • wasz — wasi, odm. jak przym. «zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu wy» a) «oznacza, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, do którego się odnosi, jest w posiadaniu, użytkowaniu zespołu osób, w którego skład wchodzi osoba (lub osoby)… …   Słownik języka polskiego

  • compliment — COMPLIMÉNT, complimente, s.n. 1. Cuvânt de laudă, de măgulire, care exprimă o atitudine prietenească, de stimă, de respect sau de consideraţie. ♢ loc. adv. Fără compliment = fără exagerare, fără gândul de a măguli; pe faţă, sincer. 2. (La pl.)… …   Dicționar Român

  • galanterie — GALANTERÍE, galanterii, s.f. 1. Atitudine plină de curtoazie, de tandreţe, de amabilitate faţă de femei. ♦ Cuvinte curtenitoare adresate unei femei. 2. (Cu sens colectiv) Obiecte mărunte de îmbrăcăminte (mănuşi, cravate, fulare etc.); magazin în… …   Dicționar Român

  • nom — s.m. (Ant.) Cântec religios al vechilor greci pentru solist, acompaniat de citeră sau de fluier, adresat unui zeu şi alcătuit dintr o invocaţie, o povestire mistică din viaţa acestuia şi o rugăciune. [var. nomă s.f. / < fr. nome, gr. nomos –… …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”