ateusz

ateusz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y a. -ów
przestarz. «zwolennik ateizmu; ateista»

Ateusz z niego i niedowiarek.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ateusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek niewierzący w istnienie Boga albo bóstw; ateista <łac.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ateista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. ateistaiście; lm M. ateistaiści {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek niewierzący w istnienie Boga albo bóstw; ateusz {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”