kredyt

m IV, D. -u, Ms. \kredytycie; lm M. -y

1. «pożyczka, odstąpienie określonej wartości w pieniądzu lub w towarach na warunkach zwrotu równowartości w ustalonym terminie; wynagrodzeniem za udzielenie kredytu jest procent»

Kredyt bankowy, handlowy, międzynarodowy, rządowy.

Kredyt pieniężny, towarowy, wekslowy.

Kredyt długoterminowy, krótkoterminowy.

Kredyt bezprocentowy, oprocentowany.

Kredyt na budownictwo indywidualne, mieszkaniowe.

Otrzymać kredyt na budowę szklarni.

Przeznaczyć kredyt na coś.

Wykorzystać kredyt.

∆ Kredyt budżetowy «ustalona w budżecie suma wydatków na określony cel, rozchodowana przez organy państwowe»

∆ Kredyt hipoteczny «kredyt zabezpieczony na nieruchomości należącej do kredytobiorcy»

∆ Kredyt inwestycyjny «kredyt (zwykle długoterminowy) udzielany na inwestycje środków trwałych (budownictwo inwestycyjne oraz zakup maszyn i urządzeń)»

∆ Kredyt konsumpcyjny «kredyt udzielany osobom fizycznym na zakupy ratalne»

∆ Kredyt państwowy «pożyczka wewnętrzna lub zagraniczna zaciągnięta przez państwo»

2. «rubryka należności w księgach rachunkowych; konto dłużnika»

3. pot. «kupno lub sprzedaż towarów bez pieniędzy, z zobowiązaniem uregulowania należności w terminie późniejszym»

Brać, dawać, kupować na kredyt.

Otwierać, zamykać komuś kredyt.

◊ Mieć, stracić kredyt u kogoś «mieć, stracić czyjeś zaufanie»

◊ Podkopać, poderwać czyjś kredyt «spowodować utratę zaufania do kogoś, wiary w kogoś»

□ Dziś za pieniądze, jutro na kredyt.

‹łac.›