krwawić

krwawić
ndk VIa, \krwawićwię, \krwawićwisz, krwaw, \krwawićwił
1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele - wydzielać krew; broczyć»

Rana krwawiła już słabo.

Krwawił i wił się z bólu.

2. «ranić do krwi»

Skały krwawiły mu palce.

◊ Krwawić komuś serce «sprawiać komuś przykrość, ból, cierpienie»
przen. «zabarwiać na czerwono, rumienić, czerwienić»

Zachodzące słońce krwawiło morze.

krwawić się forma wzmocniona czas. krwawić (tylko w zn. 1)
◊ Serce się komuś krwawi «ktoś odczuwa żal, przykrość, ktoś cierpi»
przen. «zabarwiać się na czerwono, czerwienić się, rumienić się»

Niebo się krwawi od zachodzącego słońca.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • krwawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, krwawićwię, krwawićwi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać krew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rana krwawi. Łapka kota krwawiła. Ranny silnie krwawił. Dziecko krwawiło z nosa. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krwawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać krew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krwawiące się rozległe rany. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabarwiać się na czerwono, mieć barwę krwi :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krwawić — Serce komuś krwawi zob. serce 26 …   Słownik frazeologiczny

  • pławić się — we krwi a) «krwawić obficie, broczyć krwią» b) «być sprawcą masowych mordów» …   Słownik frazeologiczny

  • krwawienie — n I 1. rzecz. od krwawić. 2. lm D. krwawieniewień «wypływ krwi z naczyń krwionośnych; krwotok» Krwawienie miesiączkowe. Krwawienie z nosa …   Słownik języka polskiego

  • pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… …   Słownik języka polskiego

  • puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

  • rozkrwawić — dk VIa, rozkrwawićwię, rozkrwawićwisz, rozkrwawićkrwaw, rozkrwawićwił, rozkrwawićwiony rozkrwawiać ndk I, rozkrwawićam, rozkrwawićasz, rozkrwawićają, rozkrwawićaj, rozkrwawićał, rozkrwawićany «zranić, skaleczyć aż do wystąpienia krwi» Upadł i… …   Słownik języka polskiego

  • broczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, broczyćczę, broczyćczy {{/stl 8}}{{stl 7}} w połączeniu z rz. {{/stl 7}}{{stl 8}}krew {{/stl 8}}{{stl 7}}i jego synonimami w narzędniku: krwawić; też: wylewać się (o krwi) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Broczyć krwią,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krwawienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. krwawić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}krwawienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. krwawienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} wypływanie krwi; krwotok : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”