krypeć

krypeć
m I, D. \krypećpcia; lm M. \krypećpcie, D. \krypećpci a. \krypećpciów
zwykle w lm
1. «prymitywne obuwie z kory; łapcie»
2. pot. «stare, znoszone obuwie»
słowac., czes.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”