- kształcenie
- ↨ kształcenie sięn Irzecz. od kształcić (się)
Ośrodek kształcenia kadr nauczycielskich.
Słownik języka polskiego . 2013.
kształcenie
Look at other dictionaries:
nauka — ż III, CMs. nauce; lm D. nauk 1. «ogół wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień, wyrażonej w sądach prawdziwych i przypuszczeniach; dyscyplina badawcza odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości» Nauka polska. Nauki filozoficzne,… … Słownik języka polskiego
politechniczny — «dotyczący politechniki wyższej uczelni, odnoszący się do ogółu nauk technicznych, do praktycznej znajomości podstawowych zasad techniki» Studia politechniczne. Zainteresowania politechniczne. ∆ Kształcenie politechniczne «kształcenie kładące… … Słownik języka polskiego
szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… … Słownik języka polskiego
Lesser Poland — For other uses, see Little Poland (disambiguation). Not to be confused with Lesser Poland Voivodeship. Lesser Poland superimposed on borders of current Polish voivodeships … Wikipedia
Warsaw School of Economics — Infobox University name =Warsaw School of Economics SGH native name =Szkoła Główna Handlowa w Warszawie latin name =Schola Princeps Scientiarum Œconomicarum et Commercii motto = established =13 October 1906 type =Public endowment = staff =1400… … Wikipedia
Lucjan Zarzecki — (1873–1925) was a Polish pedagogue and mathematician, a co originator of national education concept. His area of study was general didactics and didactics of mathematics.Member of the Polska Macierz Szkolna, professor and director of Pedagogics… … Wikipedia
Кашевский, Казимир — Казимир Ян Кашевский (Kazimierz Kaszewski; 5 марта 1825 30 июня 1910) польский писатель и критик. Читал лекции по психологии и логике в варшавской Главной школе, которую оставил при её преобразовании в университет. Главный труд Кашевского… … Википедия
autodydaktyka — ż III, CMs. autodydaktykayce, blm książk. «kształcenie się bez pomocy nauczyciela; samokształcenie, samouctwo» … Słownik języka polskiego
naukowy — naukowywi 1. «odnoszący się do nauki jako do ogółu wiedzy lub jako do poszczególnych dyscyplin badawczych; wchodzący w skład nauki, zgodny z jej zasadami, metodami» Badanie naukowe. Biblioteka naukowa. Dyscyplina, metoda naukowa. Dyskusja naukowa … Słownik języka polskiego
pedeutologia — ż I, DCMs. pedeutologiagii, blm «dział pedagogiki zajmujący się zagadnieniami dotyczącymi zawodu nauczycielskiego, takimi jak np. osobowość, kształcenie i samokształcenie nauczycieli» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
