Słownik języka polskiego . 2013.
nabłonek — m III, D. nabłoneknka, N. nabłoneknkiem; lm M. nabłoneknki 1. «tkanka u człowieka i zwierząt zbudowana ze ściśle przylegających komórek, tworzących jedną lub więcej warstw, okrywająca skórę i błony łącznotkankowe wyściełające jamy różnych… … Słownik języka polskiego
naskórek — m III, D. naskórekrka, N. naskórekrkiem, blm 1. «zewnętrzna warstwa skóry zbudowana z wielowarstwowego nabłonka rogowaciejącego; także jednowarstwowy nabłonek pokrywający ciało bezkręgowców, epiderma» Obetrzeć, zedrzeć sobie naskórek. 2. bot.… … Słownik języka polskiego
oskórek — m III, D. oskórekrka, N. oskórekrkiem; lm M. oskórekrki zool. «zewnętrzna warstwa ochronna ciała wielu bezkręgowców i niższych strunowców, zbudowana z substancji będących wytworem naskórka; kutykula» … Słownik języka polskiego
