autokrata

autokrata
m odm. jak ż IV, CMs. \autokrataacie; lm M. \autokrataaci, DB. \autokratatów
«władca nieograniczony, samowładca»
gr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • autokrata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. autokrataacie; lm M. autokrataaci {{/stl 8}}{{stl 7}} jednostka sprawująca władzę absolutną, władca nieograniczony; autarcha, samowładca <gr.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Save the Ring — Vorlage:Infobox Hochschule/Träger fehltVorlage:Infobox Hochschule/Studenten fehltVorlage:Infobox Hochschule/Mitarbeiter fehltVorlage:Infobox Hochschule/Professoren fehlt Save the Ring …   Deutsch Wikipedia

  • autòkratski — pril. kao autokrat, na način autokrata …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • autòkrāt — m 〈G autokráta〉 1. {{001f}}apsolutni vladar; samodržac, diktator 2. {{001f}}pren. onaj koji je sklon nametanju svoje volje drugome (u radnim odnosima i sl.) …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • miękki — 1. Ktoś ma miękkie serce; ktoś ma serce miękkie jak wosk; ktoś (jest) (człowiekiem) miękkiego serca; ktoś (jest) miękki jak wosk «o kimś dobrodusznym, łagodnym, wrażliwym, skłonnym do współczucia, do ustępstw»: Nie jest jednak autokratą, potrafi… …   Słownik frazeologiczny

  • despota — m odm. jak ż IV, CMs. despotaocie; lm M. despotaoci, DB. despotatów 1. «panujący o nieograniczonej władzy; władca absolutny, autokrata, tyran» 2. «człowiek narzucający wszystkim swoją wolę, nie liczący się z nikim i z niczym, tyranizujący… …   Słownik języka polskiego

  • samowładca — m odm. jak ż II, DCMs. samowładcacy; lm M. samowładcacy, DB. samowładcaców książk. «władca nieograniczony, absolutny; autokrata, despota» …   Słownik języka polskiego

  • satrapa — m odm. jak ż IV, CMs. satrapapie; lm M. ci satrapapowie, te satrapapy, DB. satrapapów hist. «w starożytnej Persji: zarządca prowincji, początkowo o uprawnieniach administracyjnych i sądowych, później także wojskowych» przen. «despotyczny władca,… …   Słownik języka polskiego

  • bič — bȉč m <N mn bìčevi, G bȉčēvā> DEFINICIJA 1. uzica od kože ili od upredenih niti pričvršćena na držak da bi služila za šibanje (obično konja za vuču), pričvršćen kožnati ili konopljeni dio za bičalje 2. taj dio i bičalje zajedno 3. pren.… …   Hrvatski jezični portal

  • autokratski — autòkratski pril. DEFINICIJA kao autokrat, na način autokrata ETIMOLOGIJA vidi autokrat …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”