lenistwo

lenistwo
n III, Ms. \lenistwowie, blm
«niechęć do pracy; opieszałość, gnuśność, nieróbstwo, próżniactwo»

Karygodne, wrodzone lenistwo.

Nie robić czegoś przez lenistwo.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • lenistwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. lenistwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cecha charakteru polegająca na niechęci do pracy, działania; opieszałość, ospałość, gnuśność, próżniactwo : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… …   Słownik języka polskiego

  • bezgraniczny — bezgranicznyni 1. «wydający się bez granic; rozległy, niezmierzony, nieskończony» Bezgraniczne bagna, puszcze, stepy. 2. «mający duże nasilenie; bardzo duży, nieograniczony, niezmierny» Bezgraniczne lenistwo. Bezgraniczne przywiązanie, zaufanie.… …   Słownik języka polskiego

  • gnuśność — ż V, DCMs. gnuśnośćści, blm «stan właściwy człowiekowi gnuśnemu, niechęć do pracy, do wykonywania jakichkolwiek czynności; apatia, lenistwo, ospałość, ociężałość» Senna, starcza gnuśność. Trawić młodość w gnuśności …   Słownik języka polskiego

  • obrugać — dk I, obrugaćam, obrugaćasz, obrugaćają, obrugaćaj, obrugaćał, obrugaćany pot. «zwymyślać, zbesztać, skrzyczeć kogoś» Obrugał ich za lenistwo i niechlujstwo. Żona go obrugała, że za późno wrócił do domu. Zostałem obrugany przez szefa. ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

  • oburzyć — dk VIb, oburzyćrzę, oburzyćrzysz, oburz, oburzyćrzył, oburzyćrzony oburzać ndk I, oburzyćam, oburzyćasz, oburzyćają, oburzyćaj, oburzyćał «wywołać odruch sprzeciwu, protestu, gniewu» Jego lenistwo oburzało wszystkich. Być oburzonym czyimś… …   Słownik języka polskiego

  • pokuta — ż IV, CMs. pokutakucie, blm «kara za jakieś wykroczenie; także: odbywanie tej kary; w wielu religiach: kara mająca stanowić moralne zadośćuczynienie za grzech» Pokuta za lekkomyślność, za lenistwo, za pychę. Ciężka, szczera pokuta. Odbyć pokutę.… …   Słownik języka polskiego

  • próżniactwo — n III, Ms. próżniactwowie, blm «próżnowanie, życie próżniacze, lenistwo» Czas schodził mu na próżniactwie …   Słownik języka polskiego

  • tumiwisizm — m IV, D. u, Ms. tumiwisizmzmie, blm posp. «bierna, lekceważąca postawa wobec czegoś; brak zaangażowania; obojętność» Wychowawcy narzekają na lenistwo i tumiwisizm podopiecznych. ‹od frazy: (tu) mi wisi› …   Słownik języka polskiego

  • ubożyć — ndk VIb, ubożyćżę, ubożyćżysz, uboż, ubożyćżył, ubożyćżony 1. rzad. «czynić ubogim, uboższym, biedniejszym, mniej zamożnym; prowadzić kogoś lub coś do ubóstwa» Ubożyć podbity kraj. Ubożył własny dom przez swoje lenistwo. 2. «czynić mniej obfitym …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”