literatura

literatura
ż IV, CMs. \literaturaurze; lm D. \literaturaur
1. «całokształt twórczości piśmienniczej danego narodu, epoki lub całej ludzkości, piśmiennictwo; w węższym znaczeniu (od XIX w.): twórczość artystyczna obejmująca poezję, dramat i prozę, literatura piękna»

Bogata, uboga literatura.

Literatura krajowa, narodowa, powszechna, światowa.

Literatura europejska (polska, francuska, rosyjska itp.).

Literatura klasyczna, romantyczna, pozytywistyczna, współczesna.

Literatura renesansowa a. renesansu.

Literatura staropolska, średniowieczna.

Literatura dziecięca, młodzieżowa a. dla dzieci, młodzieży.

Katedra literatur słowiańskich.

Historia, teoria literatury.

Rozwój, upadek, wzrost literatury.

∆ Literatura ludowa «ogół podań, baśni, pieśni, ballad, legend, przysłów związanych z życiem i kulturą wsi, zwykle anonimowych, przekazywanych ustnie»
∆ Literatura sowizdrzalska «twórczość literacka nieznanych przeważnie autorów z końca XVI i pierwszej połowy XVII w., pochodzenia głównie plebejskiego; obejmowała fraszki, parodie, paszkwile, erotyki, utwory sceniczne; literatura rybałtowska»
∆ Literatura brukowa, jarmarczna, straganowa, odpustowa «twórczość literacka bez wartości artystycznych, mająca niewybrednych odbiorców»
2. «ogół prac pisemnych z zakresu danej nauki, specjalności, dotyczących jednego zagadnienia, tematu, jednej dziedziny»

Literatura ekonomiczna, filozoficzna, pedagogiczna, popularnonaukowa, słownikowa, sportowa, rolnicza, techniczna, wojskowa.

Literatura krajoznawcza, podróżnicza, przygodowa.

Literatura przedmiotu, zagadnienia.

Wykaz literatury.

∆ Literatura fortepianowa, skrzypcowa, chóralna itp. «ogół utworów skomponowanych na fortepian, skrzypce, chór itp.»
3. «nauka historii literatury, nauka o literaturze; studia historycznoliterackie»

Kurs literatury.

Być na literaturze, chodzić na literaturę.

Wykładać, studiować literaturę.

‹łac.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • literatură — LITERATÚRĂ, literaturi, s.f. 1. Artă sau creaţie artistică al cărei mijloc de exprimare este limba; beletristică. ♢ Literatura populară = literatură (1) anonimă, care, transmisă pe cale orală, devine, dintr o operă individuală la origine, o… …   Dicționar Român

  • literatura — sustantivo femenino 1. (no contable) Arte que emplea como medio de expresión la palabra: La Literatura es esencial para que el hombre se conozca mejor. 2. (no contable) Conjunto de obras literarias: la literatura medieval, la literatura dramática …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • literatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. literaturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogół dzieł pisanych danej grupy ludzi, narodu, całej ludzkości, danej epoki historycznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Literatura… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • literatura — (Del lat. litteratūra). 1. f. Arte que emplea como medio de expresión una lengua. 2. Conjunto de las producciones literarias de una nación, de una época o de un género. La literatura griega. [m6]La literatura del siglo xvi[m6]. 3. Conjunto de… …   Diccionario de la lengua española

  • literatura — s. f. 1. Ciência do literato. 2. Conjunto das obras literárias de um país ou de uma época. 3. Escritos narrativos, históricos, críticos, de eloquência, de fantasia, de poesia, etc. 4. Folheto que acompanha um medicamento ou alguns outros produto …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • literatura — literatúra ž DEFINICIJA 1. v. književnost 2. term. djela, studije, rasprave i druga građa iskorišteni u stručnom ili znanstvenom tekstu o nekom problemu [stručna literatura] ETIMOLOGIJA vidi literaran …   Hrvatski jezični portal

  • literatūra — literatūrà dkt. Literatūrà bū̃na grõžinė, mókslinė, publici̇̀stinė, tèchninė ir kt …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

  • literatūra — literatūrà sf. (2) TrpŽ 1. rš. tautos, epochos arba visos žmonijos rašytinių ir spausdintinių bet kurio turinio kūrinių visuma. 2. grožinių kūrinių visuma: Literatūros istorija rš. Literatūros teorija rš. 3. kūrinių tam tikru klausimu visuma:… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Literatūra — (lat.), bei den Römern 1) das Schrift u. Buchstabenwesen überhaupt; 2) Sprachunterricht, welcher ertheilt, u. Sprachstudium, wie es in den Schulen der Grammatiker (s.d.) getrieben wurde; Literator hieß derjenige, welcher den Elementarunterricht… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • literatúra — ž 1. {{001f}}{{c=1}}v. {{ref}}književnost{{/ref}} 2. {{001f}}term. djela, studije, rasprave i druga građa iskorišteni u stručnom ili znanstvenom tekstu o nekom problemu [stručna ∼] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • Literatura — La literatura es el arte que utiliza como instrumento la palabra. Por extensión, se refiere también al conjunto de producciones literarias de una nación, de una época o de un género (la literatura griega, la literatura del siglo XVIII, la… …   Wikipedia Español

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”